Prezentujemy Państwu zwycięskie prace, nadesłane przez naszych czytelników na konkurs literacki pt."Pluszowa historia". Oto najpiękniejsze, wierszowane opowieści o ukochanych, pluszowych przyjaciołach. Zapraszamy do lektury!


"Mój przyjaciel Słoń"

Mam przyjaciela - słonika z pluszu,
długą ma trąbę i dwoje uszu,
gdy się bawimy i nikt nie widzi,
staje się wielki, całkiem prawdziwy.

Wtedy do przodu trąbę wyciąga,
bym na grzbiet jego wdrapać się mogła,
siąść tam wygodnie, chwycić za uszy,
i w świat fantazji ze słoniem ruszyć.

Na jego grzbiecie mknę przez Afrykę,
mijam Sawannę, zwierzęta dzikie,
a gdy uniesie uszy do góry,
szybuje ze mną, prawie pod chmury.

Mijamy lasy, wioski, miasteczka,
pijąc kakao, jedząc ciasteczka,
choć on jest wielki, a ja malutka,
miło nam mija każda minutka.

A gdy zwiedzimy świat niemal cały,
przyjaciel słonik staje się mały,
opuszcza trąbę, podkula uszy,
by znów niebawem w podróż wyruszyć.

Natasza Balter


"Świnka Peppa"

Karolcia 2 latka zaledwie miała,
kiedy się w śwince tej zakochała.
Peppę non-stop oglądała,
telewizor sama już włączała,
mama czas dla siebie miała. :)

A dlaczego Peppę tak upodobała?
Bo wiele wspólnego z nią miała:
brata młodszego też posiadała,
na łóżku piętrowym u góry spała,
zarozumiała też czasem bywała,
(brata swego nieraz strofowała -
wyższość swoją udowadniała).

Przygody jak Peppa też przeżywała,
codziennie do przedszkola chadzała.
Tam miło czas z dziećmi spędzała,
zadowolona do domu wracała,
ulubiona maskotkę (Peppę) przytulała,
"bawmy się razem" - tak do niej wołała.
Ubrań, gadżetów całą masę nazbierała,
ciągle nowych wyszukiwała,
i kupować sobie kazała.

Peppa wciąż ulubiona, choć minęły 3 latka -
taka z mej córci jest aparatka!
5 latek już ma,
a Świnkę Peppę wciąż kocha.

Peppa śpi na jej łóżeczku,
wygodnie jej w podusi dołeczku.
Razem zamyka z Karolcią oczka
W świat wyobraźni odlatują do obłoczka.
Razem się rano wypoczęte budzą,
i nic a nic nie marudzą.
Razem chodzą na spacery
- dla poprawy zdrowia i cery....
Zaróżowione do domku wracają,
i z talerza wszystko zjadają.
Czasem bawią się z Karolci braciszkiem,
(gdy sypnie im jakimś grosiczkiem…).
Lecz do zabawy brat musi być w koszulkę George’a przebrany,
jak prawdziwy fan nad fany.
Wtedy zabawa jest wyśmienita
Nie kłócą się i nic między nimi nie ‘zgrzyta’.
Magia? Czary?
Nie do wiary!

Monika Winkler


"Muflon Rogatek"

Najdzielniejszy wśród pluszaków,
ulubieńcem jest dzieciaków
i pupilkiem córki Oli
która zawsze z nim swawoli.

Nie jest misiem, pieskiem, kotkiem
lecz muflonkiem- bardzo słodkim.
Już “Rogatkiem” go nazwała
i na zawsze pokochała.
I choć szary i rogaty
najukochańszy- bo od Taty.

Co dzień z nim więc mała Ola
dzielnie wchodzi do przedszkola.
On odwagi jej dodaje
na leżaku też zostaje,
można targać go za rogi,
a on nigdy nie jest srogi.

Zawsze miły jest, pluszowy
smutki też wybija z głowy.
A gdy senność dziecko znuży
za poduszkę dzielnie służy.

Wytargany, wykochany
nasz Muflonek ukochany!

Ola Krzemińska


"Słoń"

Nasz maluch ze swoim pluszakiem miał początki trudne,
bo bał się tego słonia okrutnie!
Raz nam malec wpadł za łóżko i rabanu narobił.
Ryczał i wył, tak jakby go ktoś pobił.
Już z pomocą miała przyjechać straż ogniowa.
Na szczęście wystarczyła trąba słoniowa.
Mały chwycił ją w swe łapki.
Słoń wyciągnął go z pułapki.

Teraz, gdy nabije sobie guza, kiedy z oczu lecą łzy.
Zaraz buzia mu się śmieje, gdy zobaczy znane kły.
Lubi klepać go po brzuszku.
Lubi drapać go po uszku.
I pociągać za ogonek,
bo to uruchamia dzwonek.

A gdy razem zasypiają,
to tak do siebie gadają:
-Wybacz słoniu, że się Ciebie bałem.
Dzięki Tobie ocalałem!

Paulina Orlińska