1. Radujmy się, bracia mili, gdyż dziw nad dziwy
Swego Syna zesłał na świat Bóg dobrotliwy,
Przyszedł Bóg na świat, by zbawić nas, ludzkie plemię.
Z mocy grzechu, przez to przyniósł radość na ziemię.

2. Obietnice się spełniły, od Boga dane,
Gdy to Dziecię dla nas biednych z nieba zesłane,
Wszak Zbawiciel dla nas zstąpił na ziemskie niwy,
Z tronu Swego niebieskiego, On, Bóg prawdziwy.

3. I Anieli się weselą i tak śpiewają,
Pan Bóg chwałę, ludzie pokój niechaj tu mają,
Gwiazda cudna nad stajenką wesoło płonie,
Która sprowadziła Królów w kornym pokłonie.

4. O, z ufnością i miłością doń się zbliżamy,
Pokłon boski, hołd królewski Dzieciątku dajemy,
Prośmy także, byśmy kiedyś, jak tu na ziemi,
Mogli śpiewać Jemu chwałę, będąc zbawieni.