F d7
1. Mizerna, cicha, stajenka licha,
g C F
Pełna niebieskiej chwały.
B F d
Oto leżący, na sianku śpiący
g C F (Czm6)
W promieniach Jezus mały.

2. Nad Nim anieli w locie stanęli
I pochyleni klęczą
Z włosy złotymi, skrzydłami białymi,
Pod malowaną tęczą.

3. Wielkie zdziwienie:wszelkie stworzenie
Cały świat orzeźiony;
Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,
Bóg - człowiek tu wcielony!

4. I oto mnodzy, ludzie ubodzy
Radzi oglądać Pana,
Pełni natchnienia, pełni zdziwienia
Upadli na kolana.

5. Długo czekali, długo wzdychali,
Aż niebo rozgorzało,
Piekło zawarte, niebo otwarte,
Słowo się Ciałem stało.

6. Hej ludzie prości Bóg z wami gości
skończony czas niewoli.
On daje siebie chwała na Niebie
i pokój ludziom dobrej woli.

7. Oto Maryja, czysta lilija,
Przy niej staruszek drżący
Stoją przed nami, przed pastuszkami
Tacy uśmiechający.

8. Radość na Ziemi Pan nad wszystkimi
roztacza blask poranny.
Przepaść zawarta, upadek czarta,
zstępuje Pan nad Pany.

9. Śpi jeszcze senne Dziecię promienne
w ciszy ubogiej strzechy
na licach niałych, na ustach małych
migają się uśmiechy

10. Jako w kościele, choć ludzi wiele,
cisza pobożna wieje
oczy się roszą, dusze się wznoszą
płyną w serca nadzieje

11. Lulaj Dziecino, lulaj ptaszyno
nasze umiłowanie
gdy się rozbudzi, w tej rzeszy ludzi
zbawienie nam się stanie