Nakładem wydawnictwa Charaktery ukazał się Przybornik rodzica. Dziecko od początku, obejmujący okres rozwoju od poczęcia do narodzin. Jest to próba spojrzenia na ten szczególny moment w życiu człowieka pod kątem psychologii.

Popularnonaukowe artykuły napisane przystępnym językiem mają na celu przybliżenie okresu rozwoju człowieka, o którym wciąż niewiele wiemy. Metody i urządzenia badawcze pozwalają precyzyjnie opisać rozwój fizyczny dziecka od początku istnienia, trudniej jest prześledzić rozwój psychiki. Jednak psychologia rozwojowa dość dynamicznie się rozwija, obala funkcjonujące stereotypy i dostarcza nowej wiedzy.

Dzięki badaniom francuskiego psychologa J.P. Lecaueta przeprowadzonym w 1987 roku, wiemy już, że "nienarodzone dzieci reagują na zmiany w odtwarzanych im sekwencjach dźwięków. Gdy odtwarzał ciąg sylab ba-bi-ba, ich tętno wzrastało, zwracały się w stronę źródła dźwięku i przysłuchiwały z zainteresowaniem". Jednak uwaga szybko słabła, chyba że zmieniała się sekwencja sylab. "Ten eksperyment potwierdził nie tylko dużą sprawność zmysłu słuchu u dzieci, lecz także ich niezwykłą zdolność reagowania na zmiany" – pisze o tym S. Schellhammer w tekście "Uczniowie w brzuchu" – Dziecko od początku. Przybornik rodzica.

W momencie narodzin wcześniaka, czyli dziecka urodzonego przed 35. tygodniem życia, jego układ nerwowy nie jest jeszcze w pełni dojrzały, "a nagle zaczyna się stykać z różnorodnymi bodźcami: wzrokowymi, węchowymi, dotykowymi. To naraża malucha na dodatkowe przeżycia". Jak pisze M. Chrzan-Dętkoś w tekście Za szybko na świat, "u najmniejszych wcześniaków stres wywołują nawet tak zwyczajne czynności, jak zmiana pieluszki… u niektórych hospitalizowanych dzieci nieprzerwany stres i działanie bodźców bólowych wywołują zachowania przypominające zespół stresu pourazowego".

Oczekiwanie na narodziny dziecka jest zazwyczaj czasem radosnym. Bywa jednak, że już w ciąży mama i tata dowiadują się, że ich dziecko "nie urodzi się zdrowe, że być może przeżyje poród, ale będzie żyło bardzo krótko... Badania dowodzą, że decyzja o urodzeniu terminalnie chorego dziecka umożliwia rodzinie wspólne przeżycie trudnych emocji, przywitanie i pożegnanie się z chorym maleństwem, przeżycie żałoby – co ma duże znaczenie dla dalszego funkcjonowania rodziny". Jak piszą M. Tarkowska i T. Żawrocka: "taka postawa rodziców pokazuje starszym dzieciom i bliskim, jak ważny dla nich jest świat wartości związanych z ochroną życia i troską o osobę bezbronną, słabą i chorą" – "Będziesz tylko przez chwilę"– Dziecko od początku. Przybornik rodzica.

Wydaje się nam, że to wydawnictwo może stanowić dobre uzupełnienie wiedzy dla dorosłych a osobliwie przyszłych rodziców.