Wzruszająca książka obrazkowa o tym, że w Wigilię naprawdę zdarzają się cuda.

Małgorzata jak co roku spędza Wigilię samotnie. Tak jej wygodnie. Rodzinne święta ją męczą, zresztą w ogóle nie wychodzi już z domu – ma ponad osiemdziesiąt lat, a na zewnątrz czai się tyle niebezpieczeństw... Właśnie zamierza usiąść do kolacji przed telewizorem, gdy nagle zdarza się coś, co odmieni te święta – i wszystkie następne dni...

Magia tej niezwykłej historii przekracza granice wieku – choć jej subtelny urok w pełni docenią przede wszystkim dorośli.

Gdy Romek miał sześć lat, znalazł się w szpitalu i usłyszał, że ma bardzo poważną wadę serca.

Teraz Romek ma kilka lat więcej. Nie wolno mu się męczyć, więc nie może grać w piłkę ani biegać. Chłopaki na podwórzu nazywają go Drakulą, bo jest blady i ma sińce pod oczami. Ale pewnego dnia...

"Dwa serca anioła" pokazują Wojciecha Widłaka - autora "Pana Kuleczki", "Wesołego Ryjka" i innych pogodnych książeczek - z trochę innej strony. Ale mimo poważnego problemu, jaki został tu poruszony, jest to książka pogodna i budząca nadzieję, pełna typowego dla autora, czułego humoru.

Leć, leć w przestworza!

Kiedy Dziadek się zestarzał, zaczęła zawodzić go pamięć. Myślał, że nadal trwa druga wojna światowa, a on jest asem przestworzy Królewskich Sił Powietrznych.

Dlatego kiedy musiał zamieszkać w domu spokojnej starości „Zmierzch Życia”, czuł się jak w obozie jenieckim. Postanowił stamtąd uciec. W misterny plan wtajemniczył tylko swojego ukochanego wnuka.

Czy uda im się przechytrzyć przebiegłą siostrę przełożoną pannę Wieprzyk? Czy zdołają umknąć przed jej podejrzanym personelem medycznym?

Nie trać ani chwili! Startuj!

To przepiękna i mądra, choć utrzymana w żartobliwym stylu, opowieść o Babci i wnuczku. Skazani na siebie w piątkowe wieczory, spędzają je na grze w scrabble i degustowaniu zupy kapuścianej. Dla chłopca to udręka, Babcia jest dla niego jedynie nudną staruszką, która roztacza dookoła zapach kapusty. Sytuacja zupełnie się zmienia, gdy wnuczek odkrywa w puszce po ciasteczkach kamienie szlachetne. Rozpoczyna się niezwykła przygoda, która dla Babci okazuje się ostatnią.

Zdjęcie uchwyci chwilę, słowa opiszą życie.

Książki służą do spisywania wspomnień waszej babci i waszego dziadka od ich dzieciństwa do chwili obecnej. Dziadkowie będą mogli je zapełnić samodzielnie lub z pomocą wnuków. Na ich stronach jest szereg pytań, które pozwolą poznać lepiej waszych dziadków i ich życie. Niech te książki staną się dla was świetną zabawą, a dla całej rodziny cennym skarbem.

Malina Prześluga to potrafi! Jak nie pchła, to komar, jak nie komar, to… mucha i mól. Tak, tak, właśnie ten ostatni jest głównym bohaterem najnowszej książki Maliny Prześlugi, pt. „Bajka o starej babci i molu Zbyszku”.

Co wiemy o molach? Tyle, że robią nam dziury w ubraniach lub spustoszenie w szafkach z suchym jedzeniem. Co robimy z molami? Ubijamy, jak tylko jakiegoś zobaczymy. Za co je uważamy? Za ogromne szkodniki. I nic więcej. Tymczasem… Malina Prześluga małemu molowi nadaje imię, charakter, uczucia, marzenia i wizję przyszłości.

Dziadek to najlepszy prezent, jaki Grześ dostaje na ósme urodziny. Co z tego, że przyszywany? Jak się ma dziadka, nie trzeba w wakacje siedzieć samemu w domu. Można pobawić się w sufitologię, ruszyć w pogoń za zbiegłym wielbłądem i zdobyć medal na wystawie psów. No i… łatwiej poradzić sobie z tym, że rodzice się rozwodzą.

Tekst pełen obyczajowych smaczków, niczym ze starej dobrej polskiej komedii, znakomicie dopełniają oddziałujące na wyobraźnię ilustracje.

Bertil bardzo chciałby mieć dziadka. Ulf zna miejsce, gdzie dziadków jest pełno. Zabiera Bertila do domu starców.

Ta ciepła i nastrojowa opowieść o wyspie, na której mieszka Sophia, jej babka i tata, to metafora ludzkiego losu. Starcie młodości i starości, uczenie się życia, świat ukryty w szczegółach, problem śmierci i Boga...

„Lato” to dobra literatura i nie tylko miłośnik twórczości Tove Jansson powinien poznać tę książkę!

Pani Wanda Chotomska musiała być w wyśmienitym humorze pisząc tę powieść – tak jest zabawna i wesoła. Opowiada o szczęśliwym mieście, którego mieszkańcy jedzą tylko świeżuteńki, pachnący chleb, w dzienniku „Co słychać?” czytają o samych podnoszących na duchu wiadomościach, a w szkole dzieci uczą się jak z nut – bo wszystkie zeszyty mają w pięciolinię!

Ponieważ jednak Autorka wie, że życie to nie tylko lukrowane ciasteczka – w miasteczku pojawia się straszny król Ponuras, który szybko zaprowadza swoje smutne, totalitarne rządy. Dzięki Babci nie trwają one długo…

Poetycka opowieść o przyjaźni, o pożegnaniu i o poszukiwaniu miejsca, w którym można sobie wszystko spokojnie przemyśleć.

Kiedy babcia wraca ze szpitala, w domu zbiera się cała rodzina. Panuje napięta atmosfera, dorośli krzątają się nerwowo, ktoś na kogoś krzyczy, ktoś płacze, szczekają psy. W całym tym chaosie dwoje dzieci stara się znaleźć miejsce, w którym będą mogły spokojnie pomyśleć. Nie jest to łatwe – na balkonie jest za zimno, z łazienki zostają przegonione – w końcu znajdują kryjówkę w namiocie zrobionym z chusty babci.

Nareszcie mogą w spokoju, razem, pomyśleć. O łodziach i żonglerach, o babci i donicach, o życiu i śmierci, o wszystkim, co ważne, a o czym nie chcą czy nie potrafią rozmawiać z nimi dorośli. Kiedy parę dni później babcia odchodzi, dokładnie wiedzą, co mają zrobić...

Portret dziadka widziany oczami małego chłopca. Codzienność starszego pana intrygująco zestawiona z dniem młodszego sąsiada.

Kosmiczni odkrywcy. Franio i jego babcia
Grażyna Bąkiewicz

"Pewnego dnia ktoś musiał zostać w domu z babcią. Wszyscy pracowali i tylko Franio miał czas.
-Co będziemy robić? – spytała babcia.
-Zbuduję kosmiczny żaglowiec – powiedział Franio. -Zostanę piratem i wyruszę na poszukiwanie nieznanych światów.
-To doskonały pomysł. Tylko się nie zgub, bo nie umiałabym cię znaleźć w tym całym kosmosie.
–A może, babciu, polecisz ze mną?
Babcia nie mogła uwierzyć własnemu szczęściu..."

Niesamowita opowieść o dzielnym chłopcu i jego niezwykłej babci.

Refleksyjna, ale pełna radości, kolorów i humoru opowieść o nieuchronnym żegnaniu się z bliskimi. Maciusiowi umiera dziadek. Chłopiec, nie chcąc pogodzić się z nagłą stratą, odbywa z nim w wyobraźni długi spacer. W miarę upływu czasu i kolejnych przygód chłopiec staje się coraz większy, a dziadek kurczy się do rozmiarów ołowianego żołnierzyka. Na koniec zaś dziadek podstępem przenosi się do serca chłopca, by pozostać z nim na zawsze.

Co robić, kiedy deszcz wciąż pada, pada i pada? Oczywiście oglądać telewizję i jeść pizzę, najlepiej dzień w dzień. I cytować dialogi z ukochanych seriali...

Ale życie nie może być aż tak piękne. Zatem któregoś dnia zwykła Maja ze zwykłego bloku – zamiast na zagraniczną wycieczkę – musi wyjechać na wakacje do ciabci.

Ale nuuuuuuda. Stara kamienica, czarno-biały telewizor bez pilota, skrzypiąca wersalka... i jakieś tajemnicze odgłosy na strychu.

Zwariować można... Ech, żeby choć z kotem można było pogadać... albo z jakąś wiewiórką (czy lisem?)... A tu tylko prastara ciabcia, jej makatki i obtłuczone kubki. I Zdradliwe Lilie w ogródku.

Franciszka jest powieścią dla młodzieży. Główna bohaterka, trzynastoletnia dziewczynka nie znosi książek o magii. Wkrótce jednak odkrywa, że magia istnieje, ale gdzie indziej, w przyjaźni, w pierwszej miłości, a przede wszystkim w odkrytej przez nią pasji jaką jest poezja. Franciszka pisze pierwszy wiersz i stwierdza, że jedyni poeci, jakich zna „ze szkoły”, to mężczyźni: Kochanowski, Szekspir. Zastanawia się wobec tego „kim jest?” i „czy istnieją poetki?”.

Powieść "Babcia na jabłoni" znakomitej austriackiej autorki, Miry Lobe, której talent pisarski porównywany jest z twórczością Astrid Lindgren. Książka ta opowiada o chłopcu, który bardzo chciał mieć babcię, więc ją wymyślił. Bo babcia to najlepszy sposób na wszelkie smutki i kłopoty. Babcia ta mieszka na drzewie, poluje na tygrysy, ujeżdża dzikie konie. Jest troszkę zwariowana, ale za to bardzo mądra i dowcipna. Chłopiec spędza z nią cały wolny czas, dopóki do sąsiedniego domu nie wprowadza się samotna staruszka...

Opowieść o dziadku, który chodził po drzewie. I o wnuczku, który nauczył się tego od dziadka. O drzewie, które było dziadkiem, ale było też mamą. O dojrzewaniu drzewa i o dojrzewaniu chłopca. O kwitnieniu i o przekwitaniu. O gęsi, która była babcią i o czereśniach, które latały jak spadochrony. A także - bo jakżeby inaczej - o dobrych strażakach. I o tacie. Czyli w największym skrócie - piękna opowieść o chłopcu, który wchodził w życie własne poprzez życie innych, wchodząc przy okazji na drzewo.

Do miasteczka przybywa niezwykła babcia. Nie znajduje tam nikogo, kto by przyjął ją pod własny dach. Babcia nie ma nic oprócz wełny, szydełka i dwóch drutów. Dzierga z tej wełny własny świat: dom, w nim wszystkie sprzęty, a na koniec... wnuczkę i wnuczka. Przychodzi dzień, w którym dzieci mają pójść do szkoły. Okazuje się, że dzieci z wełny nie przystają do obowiązujących norm, inność naraża ich na szykany i wykluczenie. Szczęście pryska, a babcia przeżywa bolesne rozczarowanie. Pruje wydziergany świat i dzieci. Wędruje dalej i ma nadzieję, że w następnym miasteczku będzie inaczej.

Babcia Marysi jest wyjątkowa! Mieszka w domu na plaży, każdego dnia pływa w morzu, niezależnie od pogody, jeśli tylko ma ochotę, wybiera się na wycieczki swoim kolorowym samochodem, czyta bardzo dużo książek, i nie ma dla niej rzeczy niemożliwych.

Pewnego dnia, po powrocie ze szkoły, Marysia opowiada babci Adeli o wizycie astronauty i o zbliżającej się do ziemi szmaragdowej komecie. Babcia Adela bardzo chciałby zobaczyć kometę z bliska, więc… konstruuje rakietę i rusza w kosmos. W podróży towarzyszy jej oczywiście wnuczka Marysia oraz gęś Gizela.