W kinach już od 20 czerwca!

 

O FILMIE

DreamWorks Animation, wytwórnia, w której powstały takie filmy jak „Shrek”, „Kung Fu Panda” i „Krudowie”, zaprasza na drugą część nominowanego do Oscara przeboju „Jak wytresować smoka” na podstawie książek Cressidy Cowell. Akcja rozgrywa się pięć lat po tym, jak Czkawka zaprzyjaźnił się z rannym smokiem i pokazał mieszkańcom Berk, jak żyć z tymi stworzeniami, ziejącymi ogniem. Od tamtej pory panuje między nimi zgoda i wszyscy żyją na wyspie, która stała się smoczym rajem.

Gdy do wyspy zbliżają się wrogowie i tajemniczy Smoczy Jeździec, Czkawka i jego wierny smok Szczerbatek stają w obronie Berk. Sytuacja się komplikuje, gdy okazuje się, że tajemniczym jeźdźcem jest matka Czkawki, Valka, a pokojowi między wikingami i smokami zagraża Drago. Do pomocy dołącza się Eret, syn Ereta, a także Astrid, Pyskacz, Sączysmark, Śledzik, Szpadka i Mieczyk oraz wódz plemienia, Stoick.

 

CO SIĘ ZMIENIŁO W CIĄGU PIĘCIU LAT

„Jak wytresować smoka?” weszło do kin w 2010 roku i podbiło serca widzów, którzy pokochali historię pełną akcji i humoru. Film zarobił 495 milionów dolarów i otrzymał dwie nominacje do Oscara – za najlepszy film animowany i ścieżkę dźwiękową.

Mimo że produkcja Deana DeBloisa i Chrisa Sandersa (reżyseria i scenariusz) zachwyciła widzów i odniosła sukces w weekend otwarcia, wytwórnia początkowo była rozczarowana. „Przez niemal dwa miesiące film utrzymywał się na szczycie listy box-office. Byliśmy dumni, a i wytwórnia w końcu doceniła nasz sukces.” - mówi DeBlois.

Na jego fali powstał serial animowany i przedstawienie, a do sklepów weszła szeroka gama produktów związanych z filmem.

„To wspaniałe uczucie, gdy ludzie entuzjastycznie reagują na owoc twojej ciężkiej pracy. Fani kręcą widea, piszą opowiadania, rysują. Nawet nie marzyliśmy o czymś takim.” - mówi DeBlois.

DreamWorks Animation od początku rozważało zrealizowanie serii filmów. Dobra oglądalność upewniła producentów w tym, że warto nakręcić kolejną część. Chris Sanders  został zatrudniony do wyreżyserowania „Krudów”, więc powierzono mu rolę producenta wykonawczego „Jak wytresować smoka 2”, a za kamerą stanął DeBlois.

„Zaproponowałem wytwórni trylogię. Pierwsza część to pierwszy akt, druga – rozwinięcie historii, a trzecia – zakończenie. Moja koncepcja im się spodobała.” - mówi reżyser.

„Dean to świetny twórca. Jest pomysłowy jak mały chłopiec – taka wyobraźnia to ogromny atut, gdy kręci się film o smokach. Jest bardzo kreatywny i motywuje innych do kreatywnego myślenia.” - mówi producentka Bonnie Arnold.
„Z Deanem świetnie się pracuje. Jest reżyserem, ale też scenarzystą. Ma jasną wizję, którą potrafi zrealizować. Tacy ludzie nie tylko inspirują, ale i ułatwiają innym filmowcom pracę, bo potrafią pchnąć ich w odpowiednim kierunku.” - mówi nadzorca efektów specjalnych, David Walvoord.

Dzięki pierwszemu filmowi poznaliśmy nastoletniego Wikinga o imieniu Czkawka, którego życie stanęło na głowie, gdy zaprzyjaźnił się z rannym smokiem – nazwał go Szczerbatkiem. DeBlois pragnął, by druga część opowiadała o dorastaniu chłopaka, a nie jego przygodach. „Akcja rozgrywa się pięć lat później i pragnęliśmy to oddać. Animacje nieczęsto oddają takie zmiany, ale wytwórnia zgodziła się z naszą koncepcją. Jesteśmy im za to bardzo wdzięczni.” - mówi Arnold.

 

Twórcy przyznają, że nie podjęli się łatwego zadania.

Zachowanie uroku i osobowości bohaterów, przy jednoczesnym pokazaniu, że dorośli, było dość trudne.

„Zmieniliśmy ich styl ubierania się, fryzury i rysy twarzy. Najtrudniej było z Czkawką, bo nie chcieliśmy upodabniać go do stereotypowego hollywoodzkiego bohatera. To urokliwy, trochę głupkowaty młody chłopak i właśnie taki miał pozostać.” - mówi reżyser i dodaje: „Trochę urósł i zmężniał, ale nadal daleko mu do jego ojca, wodza plemienia. To inteligentny , bystry i bardzo urokliwy młodzieniec.”

Widzowie patrzą na świat wikingów oczami Czkawki. Łatwo się z nim identyfikować i zrozumieć, dlaczego widzi pewne rzeczy tak a nie inaczej.

Dzięki Czkawce mieszkańcy Berk zaprzyjaźnili się ze smokami. Teraz każdy ma swojego ziejącego ogniem kumpla i Berk bardzo się zmieniło. Wyspę dostosowano do potrzeb smoków. Zbudowano akwedukty i specjalne stanowiska z pożywieniem, a także przerobiono jaskinie na stajnie.

 

 

„Zbrojownia, w której w pierwszej części uczył się Czkawka, stała się miejscem, gdzie leczy się smokom zęby, myje je i tak dalej.” - mówi DeBlois.

 

„Oddaliśmy zmiany kolorystyką. Wyspa stała się bardziej barwna i radosna.” - mówi scenograf Pierre Olivier Vincent.
Szefem zbrojowni jest miejscowy kowal czyli Pyskacz znany z pierwszej części filmu.
„Pyskacz tęskni za czasami, gdy walczono ze smokami. Trudno mu się odnaleźć w nowej rzeczywistości.” - mówi reżyser.

Mimo wielu zmian, Wikingowie pozostają Wikingami, a smoki smokami. Mieszkańcy Berk wymyślili nową dyscyplinę sportową, która zastąpiła im walkę ze smokami, czyli... smocze wyścigi.

„Polegają na lataniu i zbieraniu oznaczonych zwierząt oraz umieszczeniu ich w specjalnych koszach. Każde zwierzę jest punktowane w inny sposób. Czarne owce są warte 10 punktów. Wyścigi to świetna zabawa, chyba że jest się owcą – one pewnie za nimi nie przepadają...” - mówią twórcy.

 

Pierwsza scena filmu to wyścig, dzięki czemu obserwujemy, jak zmieniła się wyspa i widzimy znane i lubiane postaci z ich smokami.

Lubiąca rywalizację Astrid startuje z Nocną Furią, bliźnięta Szpadka i Mieczyk mają dwugłowego Jota i Wyma, Śledzik - Sztukęmięs, a  Sączysmark – Hakokła.
„Berk jest jeszcze lepsze niż w pierwszej części. Widzowie na pewno zachwycą się wyspą i zmianami, które nastąpiły. To cudowne, utopijne miejsce. Pewnego dnia pojawia się zagrożenie...” - mówi reżyser.

W wyścigu nie biorą udziału Czkawka i Szczerbatek. Zamiast tego wzbijają się w powietrze i obserwują świat, szukając nowych smoków i ziem, by dodać je do wciąż rozwijającej się mapy Czkawki.

„Rozwijają swoje umiejętności lotnicze i poznają świat – to ich największe hobby.” - mówi reżyser.

„Wzięli mapę, znaną z pierwszej części filmu, i dorysowują nowo-odkryte lądy. Czkawka jest ciekawy i nie ustaje w poszukiwaniach.” - dodaje.

Tego dnia Czkawka musi odreagować. Właśnie usłyszał od ojca, że najwyższy czas, by przejął jego obowiązki. Chłopak nie jest na to gotowy.

„Stoick to wielki, silny facet. Jest dumny z syna i kocha go niezależnie od jego wzrostu i umięśnienia. Ich relacja jest o wiele lepsza niż pięć lat wcześniej. Wtedy wódz wstydził się Czkawki, a teraz pragnie zrobić z niego swojego następcę.” - mówią twórcy.

Chłopak nie wyobraża sobie przejęcia obowiązków ojca. To go przerasta.
„Dorastanie wiąże się z braniem na siebie coraz większej odpowiedzialności, co bywa przerażające i przytłaczające. Czkawka stresuje się tym, że czeka go bycie wodzem.” - mówi reżyser.

 

 

Podczas długich lotów Czkawka i Szczerbatek odkrywają nowe gatunki smoków. Niektóre są niebezpieczne, więc Czkawka wymyślił urządzenie, chroniące go przed ewentualnym atakiem. „To rękojeść miecz  zakończona kasetką ze śliną Koszmara Ponocnika, przypominającą napalm. Urządzenie wyposażono w zapalnik, więc Czkawka posiada miecz-pochodnię. Smoki się go boją, bo w ich oczach, chłopak zionie ogniem. Rękojeść jest wyposażona w jeszcze jedną kasetkę – w środku jest łatwopalny gaz Zębiroga Zamkogłowego. Wystarczy go rozpylić i zapalić, by powstała chmura ognia. To zwraca uwagę smoków.” - tłumaczy DeBlois i dodaje: „Ta broń jest dla Czkawki jak miecz świetlny. To rewelacyjny i użyteczny gadżet.”

„Dean bardzo nam pomógł w zaprojektowaniu kostiumu Czkawki. Zależało nam na tym, by strój odzwierciedlał wiedzę chłopaka o smokach. Czkawka to człowiek renesansu.” - mówi scenograf.

W poznawaniu świata i rozrysowywaniu mapy pomaga Astrid, która jest równie odważna i ciekawska jak Czkawka. Stała się kimś więcej niż jego przyjaciółką.
„Są parą. Astrid to jego numer jeden. Są partnerami, mają równe prawa i dzielą się obowiązkami. Gdy Czkawka wyrusza na kolejną przygodę, dziewczyna nie siedzi bezczynnie.” - mówią twórcy.

 

„Astrid różni się od Czkawki, ale znają się na wylot i bardzo się kochają, więc pomaga mu w trudnych chwilach i naprowadza na znalezienie odpowiedzi czy rozwiązania. Dzięki niej chłopak staje się lepszy.” - mówi Tom Owens.

Gdy Czkawka odkrywa fort traperów na północ od Norwegii, Astrid jest przy nim. Okazuje się, że traperzy mają statek, a ich przywódca cierpi na przerost ego i pragnie złapać Szczerbatka i Wichurę.

„Eret, syn Ereta, to nowa posta – zarozumialec, uważający się za najlepszego łowcę smoków na świecie. Wydaje mu się, że wie o nich wszystko, ale tak naprawdę nie ma pojęcia, jaką więź można nawiązać ze smokiem.” - mówi Tom Owens. „Dzięki Czkawce i Astrid, Eret uświadamia sobie jak oddanymi i dobrymi stworzeniami są smoki.” - dodaje reżyser.

Eret nie poluje na smoki dla samego siebie. Robi to dla bezwzględnego Drago Bludvista, który uważa się za człowieka ludu i bohatera – zobowiązał się do wybicia wszystkich smoków, ale w rzeczywistości tworzy smoczą armię.
„Drago to zło w najczystszej postaci. Zabił wielu Wikingów, a Stoick drży na samo wspomnienie o nim. Nie lubi smoków, ale wie o nich wystarczająco dużo, by je wykorzystać. Zmusza je do posłuszeństwa przemocą i zastraszaniem.” - mówi Owens.

Przeciwnikiem Drago jest tajemniczy smoczy jeździec, który uwalnia więzione przez niego smoki i ukrywa je na Arktyce. Gdy Czkawka i Szczerbatek spotykają tajemniczego bohatera, okazuje się, że to matka Czkawki, która została porwana przez smoki dwadzieścia lat wcześniej.

„W pierwszej części nie powiedzieliśmy wprost, że nie żyje, tylko to sugerowaliśmy.” - mówi reżyser.

Valka to zaklinaczka smoków, która wie o nich o wiele więcej niż Czkawka – chłopak dopiero odkrywa smocze tajemnice.

Valka żyje na Smoczej Górze w niezwykłej oazie pełnej smoków. Jedną z ważniejszych scen filmu jest ta, w której bohaterka pokazuje synowi swój dom.
„Dean od początku miał jasną wizję tego, jak wygląda to miejsce. Mimo że znajduje się na Arktyce, panuje tam tropikalny klimat. To ważny moment, dlatego chcieliśmy, by scena zapierała dech w piersiach. Postanowiliśmy zastosować starą sztuczkę filmową, czyli zacząć od pokazania ograniczonej, niewielkiej przestrzeni.” - mówią twórcy.

Valka prowadzi Czkawkę przez wąski, ciemny tunel. Widzowie odkrywają oazę razem z głównym bohaterem i są równie zaskoczeni jak on.

„To bardzo ważna scena. Nie dość, że matka i syn odzyskują kontakt po latach, to jeszcze Czkawka uświadamia sobie, że świat jest o wiele większy niż mu się wydawało.” - mówi reżyser.

Czkawka ma do matki wiele pytań. Czuje się, jakby znalazł zaginiony element układanki. Odkrywa, że bardzo wdał się w Valkę i są do siebie niezwykle podobni.

„Czkawka różni się od ojca i zawsze to czuł. Kocha poznawać świat i szuka celu w życiu. Spotkanie z matką pomaga mu odnaleźć siebie.” - mówi reżyser.

Valka i Czkawka różnią się podejściem. Ona uważa, że ludzie i smoki nie mogą żyć obok siebie, bo człowiek jest okrutną bestią. Z kolei Czkawka wierzy, że to możliwe – wystarczy zaprowadzić pokój i pomóc ludziom zmienić nastawienie.
Ważną sceną jest ta, w której Stoick i Valka spotykają się po dwudziestu latach rozłąki.

„To prosta scena. Stoick nie potrafi wydusić z siebie ani słowa – czuje się, jakby zobaczył ducha. Z kolei Valka jest wzburzona, bo uświadamia sobie, że popełniła błąd, nie wracając do rodziny. Próbuje uciec, podczas gdy Stoick zbliża się do niej powolnym krokiem.” - mówi DeBlois i dodaje: „Z ust Stoicka pada jedno krótkie zdanie i dochodzi do pocałunku. Pragnęliśmy pokazać, że w tej krótkiej chwili wszystko odeszło w zapomnienie, bo liczy się tylko miłość.”

„Po zniknięciu Valki, Stoick pogodził się z tym, że będzie sam. Kiedy się spotykają, wstępuje w niego nadzieja. To piękny, wzruszający moment.” - mówią twórcy.

Gdy Czkawka widzi rodziców razem, zaczyna rozumieć ich oboje. Uświadamia sobie, że mają silne osobowości i wdał się w nich oboje.

„Postanowiliśmy pokazać, jak ważna jest rodzina. Kiedy Czkawka odzyskuje matkę i rodzina znów staje się pełna, chłopak nabiera sił, by stawić czoło kolejnemu etapowi życia.” - mówi reżyser.

Ścieżkę dźwiękową do tej sceny skomponowali nominowany do Oscara John Powell i islandzki muzyk, Jónsi.

„Dean poprosił nas o stworzenie folkowego utworu, który Stoick i Valka mogliby zaśpiewać razem. Skomponowaliśmy piosenkę, oddający charakter relacji tych bohaterów.” - mówi Powell, a Jónsi dodaje: „To pierwsza kompozycja, którą stworzyliśmy wspólnie. Specjalizujemy się w innych gatunkach muzycznych, ale dużo się od niego nauczyłem i cieszę się, że miałem taką możliwość.”

Rodzina jednoczy się w samą porę, by stawić czoło Drago i jego armii. Z pomocą przychodzą oddani przyjaciele.

 

Grupa kumpli stanowi główne źródło komizmu – zwłaszcza Szpadka, która zakochuje się w Erecie, a także Sączysmark i Śledzik.

„Szpadka odrzuca zaloty mieszkańców Berk i jest ostatnią singielką na wyspie. Traci głowę dla Ereta i skupia się na tym, by podbić jego serce. Astrid i Valka to kobiety o silnych osobowościach. Doszliśmy do wniosku, że dla równowagi dodamy płytką i powierzchowną dziewczynę, czyli Szpadkę. Robi wszystko, by zwrócić na siebie uwagę Ereta, podczas gdy Sączysmark i Śledzik starają się, jak mogą, by jej zaimponować.” - mówi reżyser.

„Sączysmark uwielbia być w centrum zainteresowania. Jako jedyny ze wszystkich niespecjalnie się zmienił przez te pięć lat – jest taki jak wcześniej. To prosty chłopak o złotym sercu.”- mówi reżyser i dodaje: „Z kolei Śledzik to smoczy ekspert, który rywalizuje z Sączysmarkiem o uwagę pozostałych”.

Bratem bliźniakiem Szpadki jest Mieczyk. „Rodzeństwo darzy się miłością, ale też bez przerwy ze sobą rywalizuje. Jest między nimi ciekawa dynamika, która świetnie się sprawdza na ekranie.” - mówią twórcy.

 

 

NOWY ŚWIAT SMOKÓW

W pierwszej części filmu przedstawiono smoczą hierarchię. Najpotężniejszy ze smoków ukrywa się w jaskini, a pozostałe donoszą mu pożywienie w obawie, że same zostaną zjedzone. Co, jeśli Czerwona Śmierć nie jest na szczycie łańcucha pokarmowego? Co, jeśli istnieją większe i groźniejsze smoki, a na samym szczycie jest tak ogromny, że nikt nie może sobie tego wyobrazić?

„Pragnęliśmy pokazać nowe gatunki, łącznie z tymi najbardziej niebezpiecznymi. Najpotężniejsze kontroluje wszystkie smoki, a jeśli jakiś człowiek zdobędzie nad nim władzę, pozostałe staną się jego podwładnymi.” - mówi reżyser.

Sekretną bronią Drago jest potężny smok – Oszołomostrach. Valka chroni smoka, ukrywając go w swoim sanktuarium. Zanim Drago spróbuje podbić Berk, będzie chciał stoczyć walkę o smoki.

„Reżyser pragnął stworzyć zwierzę silne jak niedźwiedzie polarne. To był nasz punkt wyjścia, by projektowaniu oszołomostracha.” - mówi  Pierre Olivier Vincent.

„Postać powstała metodą prób i błędów. W pewnym momencie stworzyliśmy smoka  pokrytego długim włosiem ale smok z sierścią nie wygląda najlepiej.” - śmieje się reżyser.

 

 

„Oszołomostrach ma wielkie kły, niczym mamut. Zainspirowaliśmy się prehistorycznymi stworzeniami. To smok morski, przechowujący wodę w wolu. Kiedy zajdzie taka potrzeba, wystrzeliwuje ją z ogromną prędkością, a ponieważ ma mroźny oddech, mrozi ją.” - dodaje reżyser.

To było spore wyzwanie dla speców od efektów wizualnych. „Niełatwo odtworzyć lód. Mamy za sobą kreowanie tak trudnych rzeczy jak skóra czy włosy, ale lód to zupełnie inna historia. Nie mieliśmy pojęcia, jak dokładnie powinien wyglądać. Zajęło nam to sporo czasu, ale w końcu opracowaliśmy specyficzne rzeźby lodowe powstałe na skutek wytryskiwania wody przez oszołomostracha.” - mówi David Walvoord.

Jeden oszołomostrach należy do Drago, a drugi do Valki. Bardzo się od siebie różnią – pierwszy ma ciemną skórę i wiele blizn po przebytych walkach, a drugi to białe, łagodne i wspaniałe stworzenie.

„Należą do tego samego gatunku, ale nie są do siebie podobne. Nie chcieliśmy, by widzowie je ze sobą mylili.” - mówi Pablo Valle i dodaje: „Zaprojektowanie sceny walki było dla nas dużym wyzwaniem. Pragnęliśmy, by widzowie przekonali się, jak ogromne są smoki. Niełatwo pokazać świat z perspektywy człowieka, smoka i olbrzymiego smoka. To dość skomplikowane, ale na szczęście się udało.” - mówi Pierre.

„Nasze sceny walki to coś, czego jeszcze nie było w filmach animowanych.” - zapewnia Gil Zimmerman.

 

„Montowanie głównej sceny walki było nie lada wyzwaniem. Podczas gdy Stoick walczy z Drago, w tle widać walkę oszołomostrachów. Gdy Drago wygrywa, jego smok też triumfuje. Kiedy Stoick ma przewagę, smok Valki zwycięża.” - mówi autor montażu, John Carr.

„Scena zaczyna się od szerokiego kadru i pokazania pola bitwy. Smoki, przelatujące nad tłumem ludzi, wojsko – to zapiera dech w piersiach.” - zapewniają twórcy i dodają: „Filmy animowane są kolorowe i radosne, ale ta scena jest niemal czarno-biała i mroczna. To naprawdę spektakularne i piękne.

 

Udało nam się stworzyć animowaną scenę walki, przypominającą prawdziwą.”
W walce biorą udział znane i lubiane smoki – między innymi Szczerbatek. „To niezwykłe stworzenie czasem przypomina rozkosznego szczeniaka, a czasem kota. Jest uroczy i niewinny, ale też bystry. Kojarzy nam się z naszymi ukochanymi zwierzakami, dlatego tak bardzo go lubimy.” - mówi reżyser.

„Widzowie zachwycą się nowymi smokami i z przyjemnością zobaczą, jak się miewają stare. Każdy ma inną, ciekawą osobowość i zapada w pamięć.” - dodaje producentka, Bonnie Arnold.

Smok Stoicka wabi się Czaszkochrup. „To stworzenie, wyglądające jak połączenie nosorożca i świni. Jest smokiem tropiącym i ma doskonały węch. Jest wystarczająco duży, by Stoick mógł go ujeżdżać, ale nie aż tak ogromny, by człowiek wydawał się przy nim miniaturowy.” - mówi DeBlois i dodaje: „Czaszkochrup to smoczy odpowiednik Stoicka. Silny, dumny i wzbudzający szacunek.”

 

Chmuroskok to smok Valki. Przypomina sowę – ma dwie pary skrzydeł, dzięki którym tworzy niezwykłe linie na niebie. To właśnie on porwał Valkę dwadzieścia lat wcześniej. „Znają się tak długo, że Valka nie musi używać siodła. Ujeżdża Chmuroskoka, nie bojąc się, że stanie jej się krzywda.” - mówi reżyser.

Więź między Astrid a Wichurą bardzo się pogłębiła, podobnie jak relacje innych jeźdźców i ich smoków. „Minęło pięć lat. Znają się na wylot i są bardzo zgrani. Wichura jest posłuszna wobec Astrid niczym pies wobec swojego pana. Uwielbia aportować – nieważne, czy piłki, czy ludzi. Są bardzo zżyte – przy Wichurze Astrid pokazuje delikatną stronę swojej natury.” - mówi DeBlois.

Mieczyk i Szpadka mają dwugłowego smoka o imieniu Jot i Wym. Każda głowa ma inną osobowość i bez przerwy się ze sobą kłócą. „Mimo waśni, muszą ze sobą współpracować, co zawsze jest bardzo zabawne.” - mówi reżyser.

Śledzik i jego Sztukamięs to urocza para. Smoczyca wydaje się być głupkowata, ale to wierna towarzyszka Śledzika. Pasują do siebie. „Robią wszystko to, co należy – po prostu działają w swoim tempie.” - mówi DeBlois.

Sączysmark i Hakokieł lubią się popisywać – zawsze starają się zwrócić na siebie uwagę. „Gdyby Sączysmark żył w dzisiejszych czasach, kupiłby sobie drogi samochód wyścigowy, który zastąpiłby mu Hakokła.”- mówi reżyser.

Pyskacz jest dumnym właścicielem Marudy – wielkiego smoka, przypominającego morsa. „Jest senny i marudny, co tylko pogłębia rozdrażnienie Pyskacza.” - mówi DeBlois.

Tylko Koszmar Ponocnik wygląda jak typowy smok, czyli jaszczurowaty stwór ze skrzydłami. „My puściliśmy wodze wyobraźni – na przykład taki Gronkiel to połączenia smoka z buldogiem.” - mówi Pierre.

 

Twórcy sięgnęli po najnowszą technologię, by pomnożyć smoki – stąd też w kryjówce Valki znajdują się smoczątka. „Nazwaliśmy je Szponiakami. Są niesforne, jak to dzieci. Nie słuchają ani oszołomostracha, ani nikogo innego.” - wyjaśnia DeBlois.

 

 

 

INSPIRACJA: SZTUKA...
Po nakręceniu pierwszej części filmu Dean Deblois, Bonnie Arnold, Gil Zimmerman, Pierre Olivier Vincent, Simon Otto i John Carr pojechali do Norwegii.
„Chcieliśmy to zrobić przed zrobieniem filmu, ale niestety się nie udało. Historia jest oparta na mitologii nordyckiej i opowiada o wikingach, dlatego pragnęliśmy odwiedzić norweskie muzeum sztuki ludowej oraz muzeum Wikingów w Oslo.” - mówi Arnold, a Zimmerman dodaje: „Chciałem zobaczyć te niezwykłe krajobrazy na własne oczy – góry, rzeki, fiordy.”

„Zrobiliśmy mnóstwo zdjęć i zebraliśmy wiele przydatnych informacji, które ułatwiły nam prace nad drugą częścią filmu, ale najważniejsze, że wyjazd zbliżył nas do siebie.” - dodaje Arnold.

Praca nad filmem animowanym to lekcja pracy w grupie. „Stworzyliśmy złożone plany, historia ma więcej bohaterów i smoków. Szefowie poszczególnych działów blisko ze sobą współpracowali, by mieć pewność, że osiągną jak najlepsze wyniki.” - mówi Zimmerman.

„Dean poświęcał nam tyle czasu, ile mógł. Nie mieliśmy wątpliwości co do tego, że jest zaangażowany w tę produkcję i wkłada w nią całe serce. Nie tylko okazywał nam wsparcie, ale i udzielał wskazówek i na bieżąco konsultowaliśmy się w sprawie poszczególnych scen.” - mówi Pierre.

  Jeden z pierwszy etapów produkcji to tak zwana pre-wizualizacja, czyli szczegółowe omówienie każdej sceny. Zdecydowana większość filmu została nakręcona w technice motion capture.

„To pomogło nam nadać scenom jak najbardziej realistyczny wygląda. Gdy kręciliśmy scenę walki Stoicka i Drago, dwóch specjalistów od sztuk walki włożyło specjalne kostiumy do motion capture, a my ich nakręciliśmy.” - tłumaczy John Carr.

 

… I TECHNOLOGIA

Rozwój technologii ma duży wpływ na filmy animowane. „Współpracujemy z wieloma artystami i użytkownikami naszych produktów, by mieć pewność, że tworzymy coś, co spełnia ich wymagania.” - mówi Kate Swanborg, szefowa działy technologii komunikacyjnej i rozwiązań strategicznych.

Innymi słowy, wytwórnia chce umożliwić swoim pracownikom jak najbardziej efektywne i najłatwiejsze korzystanie ze zdobyczy technologii.

W ciągu minionych pięciu lat technologia Apollo na tyle poszła do przodu, że dziś artyści mogą dowolnie przerabiać dane, tworząc niezwykłe, zapierające dech w piersiach filmy.

Technologia składa się z dwóch głównych oprogramowań – Premo i Torch. „Premo to narzędzie animacyjne, dzięki któremu twórcy obrabiają postaci w czasie rzeczywistym na swoich tabletach. Dawniej operowali klawiaturą, musieli brać pod uwagę kąty nachylenia i wykresy. Teraz działa bardziej intuicyjnie.

 

Premo ułatwiło też pracę nad smokami, torami lotu i tłem. W pierwszej części filmu stworzenie Szczerbatka wymagało kilka razy więcej pracy niż zaprojektowanie Czkawki, bo smak ma cztery łapy, parę skrzydeł i tak dalej. Tym razem praca była o niebo łatwiejsza. Premo umożliwiło nam stworzenie oryginalnych smoków, które zachwycą widzów. Podnieśliśmy sobie poprzeczkę, by zapewnić publiczności jak najlepszą zabawę.” - mówi DeBlois.

Torch to dodatek do oświetlenia. „Dzięki niemu wszystko wygląda lepiej i bardziej realistycznie. Jakbyśmy połączyli animację z live action. To coś niezwykłego.” - dodaje reżyser.

„Przez ostatnie osiemnaście lat korzystaliśmy z tych samych narzędzi. Teraz przyszła pora, by je unowocześnić. Dzięki temu ułatwiliśmy sobie pracę i poszerzyliśmy swoje możliwości”. - mówi Pablo Valle, kierownik oświetlenia.
Pomocy udzielił dziesięciokrotnie nominowany do Oscara autor zdjęć, Roger Deakins („Skyfall”, „Bracie, gdzie jesteś?”), który udzielił oświetleniowcom wielu cennych rad.

Nadzorca efektów wizualnych David Walvoord zdradza, że jedną z jego ulubionych scen jest ta, rozgrywająca się na początku filmu w kuźni.

„Zawiera wiele elementów live-action. Roger bardzo nam z nią pomógł. Z punktu widzenia oświetlenia, to bardzo skomplikowana scena. Światło w takim miejscu powinno rozpraszać, ale udało nam się tego uniknąć. Oddaliśmy klimat, panujący w kuźni, z czego jestem bardzo dumny. Oglądając tę scenę, ma się wrażenie, że to prawdziwa kuźnia.” - mówi.

„Współpraca z Rogerem to jedno z moich największych osiągnięć zawodowych.” - mówi Pablo Valle. „Nieczęsto ma się okazję pracować z tak utalentowanym i uhonorowanym twórcą. Ma niezwykłą wyobraźnię i mnóstwo energii – wiele się od niego nauczyłem. Potrafi przekazać swoje spostrzeżenia w prosty i klarowny sposób. Wspaniale się z nim pracowało. Nie jest wyniosły ani zarozumiały, wręcz przeciwnie – otwarty i chętny do współpracy. Tacy ludzie to skarb.”
Technologia 3D została użyta do podkreślenia poszczególnych scen – nie jest najważniejszych elementem produkcji.

„Zależy nam na tym, by widzowie skupili się na bohaterach i fabule, a nie spektakularnych sztuczkach filmowych. Dzisiejsza technologia jest bardzo rozwinięta i umożliwia stworzenie cudów na ekranie, ale pragnęliśmy, by pokazywany przez nas świat był wiarygodny, mimo że żyją w nim smoki.” - mówi DeBlois i dodaje: „3D to praca z przestrzenią. Ekran ma być jak okno do innego świata, dlatego film nie może być płaski.”

„Rozwój technologii niesie ze sobą pewne trudności – musimy być dużo bardziej precyzyjni. Dawniej mogliśmy maskować to i owo, na przykład ukrywać głębię przy rucku kamery. Dzisiaj wszystko musi być dopracowane i wyglądać realistycznie. Stawiamy czoło coraz większym wyzwaniom, ale praca przynosi ogromną satysfakcję. Oglądając dobrze zrobiony film w 3D doświadcza się o wiele więcej, niż oglądając produkcję 2D.” - dodaje Walvoord.

 

KOCHAJĄC SMOKI
Dlaczego widzowie pokochali historię o Wikingach i smokach? Producentka Bonnie Arnold uważa, że wzruszyli się relacją Czkawki i Szczerbatka.

„To pierwszy film, przy którym pracowałam, który z biegiem czasu zdobywa coraz więcej oddanych fanów. Dostajemy wiele listów od dorosłych, którzy pytają, czy to dziwne, że oszaleli na punkcie tej historii, mimo że mają czterdzieści parę lat. To piękne, że podbiliśmy serca tylu ludzi.” - mówi Arnold.
„Cudownie być częścią czegoś tak wspaniałego, a jednocześnie jest to spora odpowiedzialność, bo widzowie mają wysokie oczekiwania w stosunku do drugiej części filmu. Mamy nadzieję, że się nie zawiodą i pokochają tę historię równie mocno jak poprzednią.” - mówi Zimmerman.

„Pragnę zapewniać widzom nowe doznania i robić filmy, jakich jeszcze nie widzieli. By szli do kina i na półtorej godziny zapominali o otaczającym ich świecie. Mam nadzieję, że po obejrzeniu drugiej części nie będą mogli się doczekać trzeciej.” - mówi Walvoord.

„To wyjątkowa historia, która podbiła serca wielu ludzi. Jest naprawdę niezwykła” - dodaje Tom Owens.

 

 

O OBSADZIE

GRZEGORZ DROJEWSKI (Czkawka) jest między innymi aktorem filmowym i dubbingowym, współpracuje z Teatrem Polskiego Radia. Na swoim koncie ma także dialogi polskie do takich filmów jak „Sezon na misia 2” czy „George prosto z drzewa”.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2011: Rio
2009: Góra Czarownic
2009: Hannah Montana. Film
2009: Koralina i tajemnicze drzwi
2008: Dzwoneczek
2008: Niezwykła piątka na tropie
2007: Koń wodny: Legenda głębin
2007: Alvin i wiewiórki
2007: High School Musical 2
2006: Wymiennicy
2004: Król Lew 3: Hakuna Matata
2004-2008: Dom dla zmyślonych przyjaciół pani Foster
2001: Noddy
2000: Królowie i królowe
1998: Gwiezdny Pirat

DANUTA STENKA (Valka) to aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna. Ukończyła Studium Aktorskie przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Obecnie jest związana z warszawskim Teatrem Narodowym.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2013: Uniwersytet Potworny
2010: Zaplątani
2008: WALL-E
2005: Zebra z klasą

 

MIŁOGOST RECZEK (Stoick) to aktor teatralny, filmowy i dubbingowy. Ukończył Państwową Szkołę Teatralną w Krakowie, jest związany z warszawskim Teatrem Dramatycznym.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2011: Rango
2010: Camp Rock 2 : Wielki finał
2009: Załoga G
2007: Most do Terabithii
2006: Dżungla
2002: Kropelka – przygody z wodą
1998: Eckhart – mysz o wielkim sercu

 

JULIA KAMIŃSKA (Astrid) aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna, która zdobyła popularność rolą w serialu „Brzydula”. Nie jest aktorką zawodową – ukończyła germanistykę.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2010: Zaplątani
2008: Ryś i spółka, czyli zwierzaki kontratakują

TOMASZ BŁASIAK (Eret) aktor, absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej. Związany ze stołecznym Teatrem Powszechnym.

WYBRANA FILMOGRAFIA:
2010: Podróże Guliwera
2009: Harry Potter i Książę Półkrwi
2005: B-Daman
2003: Dzieci Pani Pająkowej ze Słonecznej Doliny

 

SZYMON KUŚMIDER (Drago) aktor filmowy i teatralny, absolwent krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Związany z krakowskim Teatrem Starym.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2012: Hobbit: Niezwykła podróż
2008: Transformers Animated

TOMASZ TRACZYŃSKI (Pyskacz) aktor filmowy i teatralny. Absolwent warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing)
2012: Wiedźmin 2: Zabójcy królów
2010: Jak wytresować smoka
1989: Mała syrenka

 

JULIA HERTMANOWSKA (Szpadka) aktorka, specjalizująca się w dubbingu.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2011: Lemoniada gada
2010: Weź tubę na próbę
2009: Hannah Montana. Film
2007: Most do Terabithii

 

SEBASTIAN CYBULSKI (Mieczyk) aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, absolwent łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej.

WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2010: Lego: Clutch Powers wkracza do akcji
2008: Małpy w kosmosie
2006: Sezon na misia

 

MATEUSZ NARLOCH (Śledzik) to polski aktor dubbingowy, który użycza swego głosu bohaterom filmów, seriali i gier komputerowych. Na swoim koncie ma też występy teatralne (m.in. w „Akademii Pana Kleksa” w warszawskim Teatrze Muzycznym Roma”).
WYBRANA FILMOGRAFIA (dubbing):
2010: Taniec rządzi
2009: Hotel dla psów
2007: Przygody Sary Jane
2006: Wpuszczony w kanał
2005: Nie ma to jak hotel
2003 W ukrytej kamerze

ARTUR PONTEK (Sączysmark) to aktor związany obecnie z warszawskim Teatrem Polskim; wcześniej współpracował z katowickim Teatrem im. Stefana Żeromskiego.

WYBRANA FILMOGRAFIA(dubbing):
2012: Przygody Timmy'ego
2011: Hop
2010: Smerfy
2009: Kacper: Szkoła postrachu
2009: O, kurczę!
2008: Słoneczna Sonny
2008: Opowieści z Narnii: Książę Kaspian
2007: Czarodzieje z Waverly Place
2007: High School Musical 2
2007: Alvin i wiewiórki

 

O TWÓRCACH:
DEAN DEBLOIS (reżyseria, scenariusz, produkcja wykonawcza) pochodzi z Kanady i jest twórcą animacji i live-action. Napisał scenariusze do filmów „Mulan” oraz „Lilo i Stitch”. Wyreżyserował też „Heima” o islandzkim zespole  Sigur Rós.
Współpracuje z Chrisem Sandersem – pracowali razem nad „Lilo i Stitch” oraz „Jak wytresować smoka”.
Zaczynał karierę od pracy w Hinton Animation Studios. Później dołączyć do Sullivan Bluth Studios, gdzie pracował nad takimi filmami jak „Calineczka” i „Trol w Nowym Jorku”.

 

BONNIE ARNOLD (produkcja) ma na swoim koncie wyprodukowanie takich filmów jak nominowana do dwóch Oscarów „Ostatnia stacja”, „Jak wytresować smoka” czy „Skok przez płot”, a także „Tańczący z wilkami” czy „Rodzina Addamsów”.
Zaczynała karierę od pracy publicystki w American Playhouse. Współpracowała z wieloma twórcami i promowanie kina niezależnego utwierdziło ją w tym, że chce się zająć produkcją.
Należy do Academy of Motion Picture Arts i Sciences oraz Producers Guild of America.

 

SIMON OTTO (animacja postaci) pracuje w DreamWorks Animation od siedemnastu lat.
Ma na swoim koncie pracę przy takich produkcjach jak „Film o pszczołach”, „Wpuszczony w kanał”, „Skok przez płot” czy „Książę Egiptu”.
Zanim dołączył do DreamWorks studiował w paryskim Les Gobelins i odbył staż w Walt Disney Feature Animation.

GIL ZIMMERMAN (szef działu layoutu) pracował przy takich filmach jak „Kot w butach”, „Jak wytresować smoka” czy „Rybki z ferajny”.
Zanim dołączył do DreamWorks Animation współpracował z wytwórnią Disneya – między innymi prze „Tarzanie”, „Piorunie” czy „Planecie skarbów”.

 

DAVE WALVOORD (nadzorca efektów wizualnych) pracował przy takich filmach jak „Kung Fu Panda”, „Skok przez płot” czy „Rybki z ferajny”.
Zanim dołączył do DreamWorks Animation pracował w Blue Sky Studios – między innymi przy „Epoce lodowcowej”. Pracował nad nagrodzoną Oscarem krótkometrażówką „Bunny”.

 

PIERRE OLIVIER VINCENT (scenografia) ma na swoim koncie pracę przy takich filmach jak „Wpuszczony w kanał”, „Droga do El Dorado”, „Rybki z ferajny” czy „Mustang z Dzikiej Doliny”.
Zanim dołączył do DreamWorks Animation pracował w Gaumont Multimedia.

 

JAK WYTRESOWAĆ SMOKA 2

HOW TO TRAIN YOUR DRAGON 2

Scenariusz i reżyseria
Dean DeBlois

Produkcja
Bonnie Arnold

Produkcja wykonawcza
Dean DeBlois
Chris Sanders

Na podstawie serii książek "Jak wytresować smoka" Cressidy Cowell

Muzyka
John Powell

Montaż
John K. Carr

Scenografia
Pierre-Olivier Vincent "POV"

Koordynacja efektów specjalnych
Dave Walvoord

Produkcja: DreamWorks Animation SKG, 2014

 

W POLSKIEJ WERSJI JĘZYKOWEJ WYSTĄPILI

CZKAWKA GRZEGORZ DROJEWSKI
VALKA DANUTA STENKA
STOICK MIŁOGOST RECZEK
ASTRID JULIA KAMIŃSKA
ERET  TOMASZ BŁASIAK
DRAGO SZYMON KUŚMIDER
PYSKACZ GBUR TOMASZ TRACZYŃSKI
SZPADKA JULIA HERTMANOWSKA
MIECZYK SEBASTIAN CYBULSKI
ŚLEDZIK MATEUSZ NARLOCH
SĄCZYSMARK ARTUR PONTEK
UG JANUSZ WITUCH
TEENY KRZYSZTOF PLUSKOTA
STARKARD KRZYSZTOF PLUSKOTA
WIKING 1 ZBIGNIEW KONOPKA
WIKING 2 KRZYSZTOF PLUSKOTA
WIKING 3 JANUSZ WITUCH
ORAZ
MONIKA AMBROZIAK, AGNIESZKA KUDELSKA
JANUSZ GRZELAK, JERZY DOMINIK

OPRACOWANIE I UDŹWIĘKOWIENIE WERSJI POLSKIEJ

TŁUMACZENIE ARLETA WALCZAK
DIALOGI POLSKIE JOANNA KURYŁKO
REŻYSERIA JERZY DOMINIK
DŹWIĘK DANIEL GABOR
MONTAŻ MACIEJ BRZEZIŃSKI
TEKST PIOSENKI I KIEROWNICTWO MUZYCZNE  MAREK KREJZLER
MIX DELUXE
KIEROWNICTWO PRODUKCJI AGNIESZKA KUDELSKA
STUDIO DUBBINGOWE STUDIO SONICA

Barwny, szerokoekranowy, 3D i 2D
Czas projekcji: 102 min.