Świat niby zwierzęcy, a jakże ludzki. Niby w lesie, a czujemy się jak na własnym „podwórku”. Poznajemy szefa wszystkich zwierząt, Burego Misia, oraz jego podwładnych. Czy niedźwiedź jest dobrotliwym władcą, mądrze rządzącym swoim leśnym królestwem? Niekoniecznie…
Pewnego dnia staje się jeszcze bardziej bezwzględny i wprowadza mrożące krew w żyłach rozporządzenie: zabrania ptakom… spać! Uważa, że sen to marnotrawstwo, a zwierzęta powinny w tym czasie pracować. Pomysł jest zgoła absurdalny, jednak posiadacze skrzydeł boją się przeciwstawić groźnemu szefowi, który wyznaje twarde prawo pięści: „Ale najwyższe prawo zwie się moja piącha/Kto by w to prawo zwątpił, piąchy mej powącha.”).
Zdesperowane, zmęczone, okradzione z jajek i pierza ptaki udają się po poradę do mądrej Sowy. Jakie rozwiązanie wymyśli? Czy życie ptaków wróci do normy? Jaką rolę w opowieści odegra Sroka? I dlaczego mądra Sowa odejdzie do chmur…?
Wierszowana opowieść Jarosława Górskiego „Pieśń o Sowie” to studium władzy, piękna historia o przyjaźni z wartościowym morałem. Opowiada o sprawach trudnych, jednak całość odbiera się dość „lekko”, a nawet zabawnie. Książkę dopełniają przepiękne pastelowe ilustracje. Dodatkowo dzieciaki zapoznają się z gatunkiem literackim – eposem, którego wyjaśnienie można znaleźć już na początku książki.
Zapraszamy do lektury!