Tegoroczny Dzień Otwartych Drzwi odbywa się pod hasłem „Nabytki”. Z tej okazji Cricoteka proponuje wstęp na wystawy za symboliczną złotówkę oraz dwa darmowe wydarzenia, które przybliżą odwiedzającym jej najnowsze propozycje. Jedną z nich jest „Atelier akwareli na wodzie”, które stworzył w Cricotece Sarkis, artysta konceptualny działający w domenie pamięci i czasu, w ramach wystawy „Zapraszanie. Sarkis – Kantor”. Drugie wydarzenie to oprowadzanie po aktualnej wystawie fotografii Maurizio Buscarino, które poprowadzi komisarz ekspozycji – Janusz Jarecki.

Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA w Krakowie
ul. Nadwiślańska 2-4

PROGRAM

13:00 OPROWADZANIE KURATORSKIE Z JANUSZEM JARECKIM PO WYSTAWIE MAURIZIO BUSCARINO. KOMEDIANCI! TEATR CRICOT 2 NA FOTOGRAFIACH.

WSTĘP WOLNY, obowiązują zapisy: rezerwacje@cricoteka.pl

Nowo otwarta wystawa fotografii Maurizio Buscarino to blisko 200 zdjęć, które artysta robił podczas spektakli Tadeusza Kantora. Po tej monumentalnej ekspozycji oprowadzi Janusz Jarecki, aktor Teatru Cricot 2. Wystawa jest monograficzną prezentacją prac Maurizia Buscarina, jednego z najbardziej cenionych fotografików włoskich związanych ze światem sceny. W 1978 roku Buscarino ogląda w Mediolanie po raz pierwszy Umarłą klasę, i od tego czasu towarzyszy Teatrowi Cricot 2 do końca jego działalności, czyniąc zeń centralny temat swej sztuki fotograficznej. Artysta nie ogranicza się do dokumentowania kolejnych spektakli Teatru Cricot 2, ale tworzy własny kanon estetyczny. Jego fotografie – pełne empatii i zrozumienia teatralnych wizji Tadeusza Kantora – są ekspresyjnym czarno-białym zapisem emocji kreowanych na scenie przez zespół.
—————-
15:00 WARSZTATY ATELIER AKWARELI NA WODZIE – PROWADZONE W JĘZYKU POLSKIM I POLSKIM MIGOWYM

WSTĘP WOLNY, obowiązują zapisy: rezerwacje@cricoteka.pl lub tel/SMS 506 164 487

Na okrągłym stole ustawione są miseczki z wodą oraz kostki farby akwarelowej w podstawowych kolorach – czerwonym, żółtym i niebieskim. Tworzą stanowiska dla dwunastu uczestników, którzy będą malować a wodzie zmienne, efemeryczne formy. To jedyne takie atelier w Polsce. Jego twórcą jest Sarkis – związany z Paryżem artysta, który gościł w Cricotece w 2019 r., i który od lat w wielu miejscach na świecie realizuje podobne, autorskie projekty, by inspirować spotkania wokół stołu i poprzez sztukę.

Przyjemność z działania mogą mieć wszyscy, gdyż nie wymaga ono wykształcenia artystycznego ani talentu plastycznego, a kluczowe znaczenie ma przypadek. Do Atelier zapraszamy rodziny, przyjaciół, grupy współpracowników, klasy szkolne.

*Sponsorem honorowym Atelier jest firma RENESANS.

—–
W GODZ. 11:00-19.00 MOŻNA ZWIEDZIĆ WYSTAWY:

„Komedianci!” – wystawa fotografii Maurizia Buscarina
Wystawa „Komedianci!” w całości poświęcona jest Teatrowi Cricot 2. Zaprezentowanych zostanie około 200 fotografii – wybór z archiwum Buscarina, liczącego 12 000 ujęć powstałych w czasie prób i spektakli.

Wystawa jest monograficzną prezentacją prac Maurizia Buscarina, jednego z najbardziej cenionych fotografików włoskich związanych ze światem sceny. Jego archiwum – imponujące świadectwo dokonań teatru drugiej połowy XX wieku – rejestruje dorobek m.in. Tadeusza Kantora, Jerzego Grotowskiego, Eimuntasa Nekrošiusa, Odin Teatret, japońskiego Bunraku, ale też tworzących amatorski teatr anonimowych więźniów. W 1978 roku Buscarino ogląda w Mediolanie po raz pierwszy Umarłą klasę, i od tego czasu towarzyszy Teatrowi Cricot 2 do końca jego działalności, czyniąc zeń centralny temat swej sztuki fotograficznej. Artysta nie ogranicza się do dokumentowania kolejnych spektakli Teatru Cricot 2, ale tworzy własny kanon estetyczny. Jego fotografie – pełne empatii i zrozumienia teatralnych wizji Tadeusza Kantora – są ekspresyjnym czarno-białym zapisem emocji kreowanych na scenie przez zespół.

Tadeusz Kantor. Odsłona czwarta. Rzeźba
Wystawa Tadeusz Kantor. Odsłona czwarta. Rzeźba pokazuje wybór obiektów z kolekcji Cricoteki. Tadeusz Kantor nazywał je rzeźbami. Co dzieła Kantora mają wspólnego z innymi rzeźbami z historii sztuki współczesnej? Jak oddziałują na widzów?

Punktem wyjścia Odsłony czwartej jest spojrzenie na rzeźby jako autonomiczne dzieła sztuki pozbawione biografii teatralnej oraz wyeksponowanie ich niezależności. Obiekty podporządkowują bowiem otaczającą je przestrzeń, wpływają na inne przedmioty w swym otoczeniu, wymuszają na widzu spontaniczną reakcję. Jak pisał Tadeusz Kantor: „Dzieła te nie powstały z doraźnej i przemijającej potrzeby danego spektaklu. Lecz związane są ściśle z ideami, które definiują moją twórczość. Należą do serii dzieł o określonym temacie, (…) posiadają wystarczającą ilość napięcia wewnętrznego i samodzielnego sensu, aby być autonomicznymi dziełami sztuki”.
————————–————————–————
Galeria-Pracownia Tadeusza Kantora
ul. Sienna 7/5

PROGRAM

W GODZ. 12:00-18:00 – WSTĘP WOLNY NA WYSTAWĘ CZASOWĄ TADEUSZ KANTOR. SZATNIA ORAZ NA WYSTAWĘ STAŁĄ POKÓJ TADEUSZA KANTORA.

W Pokoju Kantora przy ul. Siennej – miejscu, gdzie Kantor pracował przez ostatnie lata życia – można posłuchać specjalnie przygotowanych opowieści w formie audioprzewodników. Wystawa czasowa w Galerii-Pracowni to prezentacja Szatni – obiektu, wokół którego rozgrywał się spektakl „Nadobnisie i koczkodany”.

Pokój Tadeusza Kantora
W ramach ścieżek dźwiękowych dostępnych w Pokoju Kantora swoją refleksją podzieli się Bogdan Renczyński (aktor Teatru Cricot 2 i wieloletni pracownik Cricoteki), poeta Maciej Topolski, a wygląd pokoju przybliży audiodeskrypcja przygotowana przez edukatorkę Barbarę Pasterak.

„Tadeusz Kantor. Szatnia”
W spektaklu Nadobnisie i koczkodany (1973), reprezentującym etap Teatru Niemożliwego, monstrualna szatnia niszczyła miejsce artystyczne oraz komfort percepcji widza. Wypchnięcie akcji scenicznej, aktorów, iluzji teatru „za drzwi” i zderzenie jej z „przestrzenią życia codziennego” było w spektaklu najbardziej interesujące dla Kantora. Kontrast między iluzją a realnością, przemieszczanie się „z jednego terytorium w zupełnie obce terytorium”, konstruowanie spektaklu jako „pola walki” i „mechanizmu opresji” było tkanką spektaklu.