Z mojej wiedzy wynika, że zwykle niemowlęta zaczynają się śmiać spontanicznie na głos ok. 3-4 miesiąca życia. Ale to tylko przeciętna, takie kwestie często rozwijają się indywidualnie. 

Opisany przez Panią repertuar zachowań wyrażających radość synka zdaje się dobrze świadczyć o jego rozwoju społecznym, komunikacji niewerbalnej, a także o funkcjonowaniu wzrokowym. Jedyne, co przychodzi mi do głowy, to ewentualność występowania ubytku słuchu. Przypuszczam, że mały był poddany po narodzinach testowi otoemisji, który powszechnie wykonywany jest w szpitalach na oddziałach noworodkowych, ale być może warto sprawdzić ponownie słuch? Napisała Pani, że synek wydaje prawidłowo inne dźwięki - do 6 m-ca życia głużą, czyli spontanicznie wydają z siebie dźwięki, wszystkie dzieci, nawet całkowicie niesłyszące. 

Pisząc to, co powyżej, niepokoję się, by Pani niepotrzebnie nie wystraszyć. Podkreślam, że to jedynie hipoteza, która może się w ogóle nie potwierdzić i mam nadzieję, że tak właśnie będzie, bo może być i tak, że ten głośny śmiech po prostu się pojawi, za kilka tygodni synek zacznie prawidłowo gaworzyć i z jego rozwojem wszystko będzie dobrze. Uważam, że warto teraz próbować, czy uda się częściej wywołać głośny śmiech podczas spontanicznych zabaw typu: a-kuku, robienie śmiesznych min czy rytmiczne podskakiwanie i śpiewanie "z dzieckiem".

 

Serdecznie życzę wszystkiego dobrego!

 

Agnieszka Sokołowska