Witam serdecznie,
Mój synek, jedynak, ma 5,5 roku i od około miesiąca, może trochę dłużej, bardzo nasilone napady złości i histerii, z którymi nie wiemy już jak sobie radzić. Wcześniej zdarzały się sporadycznie, jednak od wspomnianego czasu to codzienność.
W tym czasie jedna z ulubionych pań przedszkolanek syna zrezygnowała z pracy, a dzieci zostały pod opieką młodej "cioci", która być może "nie ogarnia" wszystkiego jeszcze jak należy. Przypuszczam, że zachowanie syna może mieć związek z tą zmianą, tym bardziej, że powtarza, że już nie lubi tego przedszkola, że ciocia tylko krzyczy i ciągle mówi "nie, nie, nie...". Rozmawiamy z synem dużo, a zapytany o przyczynę zachowania podał właśnie odejście pani przedszkolanki i to, że nie podoba mu się już w przedszkolu. Mamy dość stresową sytuację prywatnie, dużo pracujemy, chociaż poświęcamy synowi tyle czasu ile możliwe, także całe weekendy, borykamy się z problemami finansowymi, co powoduje, że sami jesteśmy nerwowi i nie zawsze potrafimy trzymać nerwy na wodzy przy histeriach syna.
Proszę o wskazówki, jak reagować, co robić, by pomóc synowi - po pierwsze uspokoić się, gdy już, jak mówi "złość przyszła", a po drugie eliminować takie napady i reagowanie na każdy zakaz z naszej strony na "nie" i płaczem, na każde wołanie do kąpieli czy koniec oglądania bajek w telewizji histerią...

Łucja