Jak powiedział na temat edukacji przedszkolnej i szkolnej wielki człowiek Janusz Korczak:

„Nieubłaganie surowe żądania wypowiadają Ci, którzy prowadzą dziecko w ten nieznany mu, obcy, narzucony przez historię i otoczenie świat wiedzy. Jakże to obce dla duszy dziecka, gdzie żywa spostrzegawczość, motylowa ruchliwość są prawem, zasadą, koniecznością. Tam żądają pracy nad książką, to dziecię rwie się do natury i życia; każą mu myśleć i zastanawiać się, ono chce patrzeć i pytać; przygważdżają umysł jego do jednego przedmiotu, ono pragnie ich musnąć dziesiątki.”

Gimnastyka korekcyjna w przedszkolu wymaga stosowania metody spójnej i zindywidualizowanej. O ile jest to możliwe u dzieci szkolnych, których poziom intelektualny pozwala im skupić się na swoich ćwiczeniach i zrozumieć własny problem zdrowotny, o tyle przedszkolaki nie są w stanie w takiej formie uczestniczyć. Zajęcia te stanowić powinny raczej zorganizowaną formę aktywności ruchowej z elementami gimnastyki korekcyjnej, które wspierają proces posturogenezy dzieci w wieku wczesnego dzieciństwa.

Dla tej grupy najwłaściwszym rodzajem prowadzenia zajęć są zabawy, gry ruchowe oraz dodatkowo rozwijające wyobraźnię opowieści ruchowe.

Według słów autora między innymi książki „Gry i zabawy ruchowe” Romana
Trześniowskiego „Zabawa jest frapującym dopełnieniem życia, a nawet samym życiem, które bez zabawy stałoby się ubogie, niepełne i nieciekawe”. Ta forma aktywności dla przedszkolaka stanowi silny bodziec wpływający na jego rozwój  fizyczny. Ma ona istotny wpływ na rozwój kośćca i układu mięśniowego. Dziecko uczy się nowych umiejętności ruchowych, wyrabia sobie siłę, wytrzymałość, koordynację ruchową oraz szybkość. Prócz właściwości motorycznych zabawa rozwija również myślenie przyczynowo – skutkowe, uczucia społeczne i ma duży wpływ na jego rozwój intelektualny. Ponadto dzięki niej aktywność ruchowa dziecka znajduje najbardziej naturalne i swobodne ujście.

Podczas prowadzenia zajęć korekcyjnych z przedszkolakami należy pamiętać, że
choć nie jesteśmy w stanie indywidualizować ich, powinny one mieć charakter korekcyjny. Dzięki nim każde dziecko powinno umieć przybrać prawidłową postawę w dowolnej pozycji zarówno w staniu, siedzeniu, leżeniu czy podczas zabawy. Zamiana ćwiczeń na zabawę np. poprzez wprowadzenie nazwy zwierzątka lub czynności (podpór tyłem – pajączek, podpór przodem – kotki, chodzenie z przysiadami – spacer po lesie i zbieranie jagód). Każdej z grup należy bardzo dokładnie opisać i pokazać jak ma wyglądać pozycja i ruch. Stała kontrola prawidłowego wykonywania ćwiczeń szybko uczy dzieci odpowiednich oraz ukierunkowanych ruchów i pozycji.

Częste zmiany zadań ułatwiają prowadzenie zajęć, gdyż dziecko nie ma czasu się znudzić danym ćwiczeniem.Prowadzenie korektywy w przedszkolu nie zwalnia oczywiście ze stosowania ćwiczeń według krzywej natężenia wysiłku. W początkowej części należy przeprowadzić rozgrzewkę, a następnie przejść do ćwiczeń właściwych. Wzrost natężenia wysiłku jest stopniowy i w połowie zajęć osiąga swój tzw. szczyt. Następnie tempo powinno być stopniowo zwalniane tak, by na końcu zastosować relaks, który pozwoli dzieciom się
wyciszyć, a mięśniom odpocząć.

Ciąg dalszy na drugiej stronie

Istotne jest pamiętanie o ćwiczeniach oddechowych, które rozwijają klatkę
piersiową, płuca oraz poprawiają krążenie i dotleniają organizm. Należy je stosować kilkakrotnie podczas zajęć: w trakcie rozgrzewki, po męczących dla dzieci zabawach i na końcu podczas relaksu. Mogą być one w formie dmuchania w rożne lekkie przedmioty takie jak wata, bibuła, papierowe kule lub wyobrażane (np.: świeczki na torcie lub muchy na
suficie).

Stworzenie opowiadań ruchowych, w których dzieci wykonują różnorodne ćwiczenia (koordynacyjne, zręcznościowe, wzmacniające, oddechowe, rozciągające i inne) zachęcają do uczestnictwa w tej formie aktywności fizycznej. Pobudzają one wyobraźnię i umysł do pracy, rozwijają wielokierunkowo aktywizując cały organizm do wzmożonej
pracy.

Autor: Maria Porczyk,
Fizjoterapeuta w firmie MediFamily (www.medifamily.pl)