Witam,

od ponad 3 miesięcy mamy problem z zasypianiem naszej córki, zarówno w dzień jak i w nocy. Opiszę krótko sytuację, od której się to zaczęło, być może ma to jakiś związek. Córka od zawsze zasypiała różnie (cierpiała na kolki do 4 miesiąca), jednak udało nam się ją nauczyć zasypiać samodzielnie w swoim łóżeczku (nigdy z nami nie spała). Jak miała 10 miesięcy pierwszy raz przespała z nami noc, miała gorączkę i potrzebowała być z nami blisko. Praktycznie w tym samym czasie zaczęła chodzić i od tego momentu łóżeczko i sen stały się naszym problemem.. Córka za nic nie chciała być w łóżeczku, płakała zostawiona nawet na parę sekund. Z kojcem było tak samo, ale wiedziałam, że córka potrzebuje przestrzeni, by ćwiczyć nowe umiejętności i nie chce być zamykana w małej przestrzeni ze szczebelkami. Wtedy tez zaczęła zasypiać przytulona do mnie i nikt nie był w stanie jej uśpić poza mną. Na początku nie przeszkadzało mi to, gdyż po przełożeniu do łóżeczka córka ładnie spała do rana. Cały czas staraliśmy się ją zachęcić do zasypiania w łóżeczku, ale niestety kończyło się to taką histerią, że córka prawie wymiotowała.

Od ok. miesiąca problem narósł. Córka budziła się z każdym przełożeniem do łóżeczka i zasypiała tylko z nami w łóżku. Za różnymi radami zaczęłam uczyć ją na nowo zasypiać samodzielnie u nas na łóżku (długo to trwa zanim córka się wyciszy i sama zaśnie, ale z każdym dniem czas się zmniejsza, więc tu widzę postępy), przełożona do łóżeczka przesypia już wiekszość nocy i zazwyczaj tylko nad ranem budzi się i przekładam ją do nas do łóżka (płacze, nie da się uspokoić inaczej). Chciałabym stopniowo zacząć znów nauczać ją zasypiania w swoim łóżeczku, ale nie wiem, jak się do tego zabrać?

Czy to dobry moment, czy jeszcze pozwolić jej zasypiać z nami? Dodam też, ze córce w ciągu miesiąca wyszło 5 zębów wiec może i to miało jakiś związek z nocnymi pobudkami, chociaż poza rozdrażnieniem nie zauważyliśmy innych objawów. Poza tym z drzemkami dziennymi jest ten sam problem, chyba że uda nam się wyjść na spacer w porze drzemki, wtedy śpi bardzo ładnie. Córka ma zachowany w miarę rytm dnia, je kolację i jest kąpana codziennie o tej samej porze. Spać kładę ją zawsze, jak widzę pierwsze oznaki zmęczenia i senności. Na łóżeczko niestety wciąż reaguje płaczem i histerią.

Będę wdzięczna za każdą pomoc i radę.

Mama Zosi