Dzień dobry,
Mój syn ma 7 lat. W drugiej dobie po porodzie dostał drgania kończyn. Gdy był niemowlakiem nie gaworzył. Kiedy miał 2 latka nie chciał powtarzać słów, mówił tylko mama, tata. Nadrabiał językiem ciała - pokazywał co chce. Gdy miał 3 lata używał nieznanego języka, oczywiście ja się domyślałam co chce. Pediatra stwierdził, że to chłopiec i ma czas, lecz ja uparłam się na badanie u neurologa. Z badań wynikało, że wszystko jest w porządku, nikt nie wiedział co mu jest. Miał 3,5 lata dostaliśmy skierowanie do logopedy. Syn był zamkniętym w sobie dzieckiem, upartym i nie dającym sobie pomóc. Kontakt z nim był ograniczony, nie chciał nic powiedzieć ani budować zdań. Pani logopeda sprawiła, że zaczął bardziej interesować się otoczeniem i nazywać rzeczy. Miał robione badania słuchu, ale nic nie wykazały, bo nie było z nim kontaktu, nie słuchał poleceń. Gdy miał 4,5 roku wyjechaliśmy do Szwecji. Bardzo się bałam o niego, bo poszedł do przedszkola nie umiejąc mówić po polsku, a tu doszedł nowy inny język. Tutaj zrobiłam mu rożne badania i na słuch - słyszy dobrze, wzrok - ma wadę, EEG-wykazało atak epilepsji. Ten atak tuż po porodzie uszkodził mu mowę!!! Gdy miał 6 lat nie mogłam się dowiedzieć od niego co się dzieje w szkole. To było okropne. Zrobił się nerwowy, nie rozumiał co do niego mówią. Ja sama uczyłam się języka i była to masakra. Panie mi opowiadały, że on bił dzieci jak mu zabawki zabierały. Teraz ma 7 lat i mówi po polsku nieskładnie - nie buduje zdań gramatycznych. Opowiada co się dzieje w szkole, ale ubogo. Po szwedzku rozumie polecenia, ale używa tylko paru prostych czasowników i rzeczowników. Zrobił się bardzo nerwowy, wpada w histerie. Ma problemy ze zrozumieniem poleceń. Jest nieostrożny w zabawach z innymi. Chcę mu zrobić rezonans mózgu. Tu mówią, że jest to niebezpieczne i nie chcą mu zrobić. Żyję w niewiedzy i lęku, płaczę często, bo bardzo chcę pomóc mojemu dziecku, a nie wiem jak. Czy rezonans jest szkodliwy w tym wieku? Czy mogę żądać tego badania?

Dorota