Witam:)
Moja córeczka ma 20 miesięcy, bardzo wstydzi się obcych lub osób, które rzadko widuje. Gdy ktoś chce z nią porozmawiać lub chociażby uśmiecha się do niej wpada w histerię... Z daleka jest w porządku, nawet się przywita. Problem zaczyna się gdy ktoś się do niej zbliży... Potrzebuje bardzo dużo czasu żeby się ośmielić. Gdy pójdę z nią do lekarza, nawet nie da się zbadać, gdy spotka rówieśników ucieka do mnie na ręce...
W domu jest bardzo energiczna, wesoła i otwarta w stosunku do domowników, ale gdy ktoś znajomy do nas przyjdzie płacze i siedzi na kolanach u mnie lub męża.
Staram się zabierać ją w miejsca, gdzie jest dużo ludzi, żeby obserwowała ich, nigdy nie zawstydzam jej, jeżeli płacze na widok obcych, często ją chwalę, jeśli np. przywita się z kimś kogo mało zna chociażby z daleka, nie uciszam jej gdy chce mi coś powiedzieć, nie zmuszam jej aby szła na siłę np. do babci lub do ciotek, które rzadko widuje... Zabieram na plac zabaw, na salę zabaw, do sklepów, codziennie spacerujemy, w miejscach gdzie jest sporo ludzi i jeśli nikt jej nie zaczepia to wszystko jest w porządku. Jestem bardzo otwarta osobą, z pewnością nie należę do nieśmiałych, mój mąż także. Córeczka codziennie widzi jak rozmawiam np. z panią w sklepie, z sąsiadami itp.
W jaki sposób mogę pomóc jej się ośmielić?
Dlaczego tak bardzo boi się obcych?
Bardzo proszę o pomoc. Pozdrawiam.

Kasia