Pani Katarzyno,
Proszę przede wszystkim o cierpliwość i wyrozumiałość. Jeśli córka jest 
w tak dużym lęku, dorośli w tej sytuacji muszą być opanowani i pełni 
troski. Proszę przypomnieć sobie różne sytaucje i porozmawiać też z 
babcią i tatą o tym jak dokładnie wyglądają sytuacje, gdy zostają oni z 
córką. Może ktoś nieopatrznie powiedział kiedyś córce, że np. jak będzie 
tak płakała to Pani nie wróci. Czasami jedno takie zdanie powoduje tak 
silny lęk u dziecka, że trudno z powrotem wzbudzić dziecka zaufanie.
Dziecko musi być przez wszystkich zapewniane, że Pani zawsze wróci, że 
bardzo ją kocha. Jednocześnie być przy córce, gdy płacze za panią, nie 
ganić za to, nie wyśmiewać, nie straszyć, nie tracić cierpliwości.
Proszę postępować małymi krokami, tzn. zacząć pracę nad tym wtedy gdy 
jest czas, gdy tak naprawdę nie musi Pani nigdzie wyjść i zostawiać 
córkę np. z babcią na 10 min wychodząc do osiedlowego sklepu. Proszę na 
ten czas pokazać córce na zegarze wzkazówkowym, że wróci Pani gdy 
wskazówka dojdzie do danego punktu. To zapewni córce poczucie czasu. 
Może też ona razem z babcią patrzeć jak szybko ten czas upływa. Jeśli te 
króciutkie wyjścia się udadzą, proszę bardzo stopniowo wydłużać czas o 
10-15 min.
Życzę powodzenia.

Pozdrawiam
Katarzyna Osak