Och to Buw, sympatyczny przybysz z innej planety, której mieszkańcy zmieniają kolor w zależności od nastroju, w jakim się znajdują. Pewnego dnia Buwy postanawiają znaleźć sobie nowy dom. Lądują na Ziemi z zamiarem podbicia jej i przenoszą wszystkich ludzi w inne miejsce.

Och dostaje mieszkanie i zaprasza inne Buwy na parapetówkę. Niechcący wysyła zaproszenie do wszystkich we wszechświecie, w tym do największego wroga Buwów, niesamowitego Gorga. Zdradza mu tym samym miejsce pobytu swoje i swoich towarzyszy. Jak można się domyślać, Buwy nie są zadowolone z takiego obrotu spraw i Och musi uciekać przed ich gniewem.

W drodze poznaje Tip, pełną energii, bystrą i nieustraszoną nastolatkę, która jako jedyna ukryła się przed najazdem Buwów i uniknęła przesiedlenia. Początkowo Och i Tip podchodzą do siebie z dystansem, szybko jednak znajdują wspólny język. Okazuje się bowiem, że Och może pomóc Tip odnaleźć przesiedloną przez Buwów matkę, a ona ma samochód, który pozwala im się przemieszczać. Dzięki Ochowi Tip przeżyje największą przygodę swego życia, a dzięki niej on pozna znaczenie przyjaźni, poczucia humoru i rodziny.

O FILMIE

Kiedy Och, uroczy przybysz z innej planety, trafia na Ziemię i ucieka przed swoimi rodakami, nawiązuje przyjaźń z Tip, która przeżywa własną przygodę. Dzięki niej Och uświadamia sobie, że nie ma nic złego w byciu innym i każdy popełnia błędy.

EKIPA „DOMU”
Reżyser Tim Johnson mówi, że to pierwsza post-apokaliptyczna, kosmiczna i animowana komedia o przyjaźni i podróży. Przede wszystkim to historia o bohaterach, którzy nie pasują do swoich światów, ale dzięki rodzącej się przyjaźni odkrywają, czym są akceptacja i bycie sobą. „To film o przyjaźni, zderzeniu różnych kultur, zrozumieniu i poszanowaniu inności.” - dodaje Johnson.
Początkowo Tip i Och podchodzą do siebie z dystansem, ale im bliżej się poznają, tym bardziej upewniają się, że wiele ich łączy. Życie bywa zaskakujące i nigdy nie wiemy, z kim i dlaczego połączy nas wieloletnia przyjaźń.

Och i Tip tworzą nietypowy duet, bo na pierwszy rzut oka dużo ich różni, ale z biegiem czasu okazuje się, że również dużo ich łączy.

Tim Johnson postanowił nakręcić ten film, czytając swoim małym synom książkę „Prawdziwe znaczenie Smekodnia” Adama Rexa. „Przeczytałem im dwa rozdziały i zasnęli, a ja bezczelnie czytałem sobie dalej, bo nie mogłem się oderwać. To fantastyczna opowieść o przyjaźni.” - mówi reżyser.

Scenarzyści Tom J. Astle i Matt Ember, producenci Mireille Soria i Suzanne Buirgy oraz autor książki pracowali nad przeniesieniem historii na duży ekran.

Głównym wątkiem jest przyjaźń Ocha i Tip. Och to Buw, czyli przybysz z innej planety, na której wbija się jej mieszkańcom do głów, że indywidualizm to zło. Pewnego dnia Buwy postanawiają podbić Ziemię.

Och różni się od swoich rodaków. To mądry, pracowity i samotny osobnik, który łaknie przyjaźni i bliskości. „Z punktu widzenia Buwów nie jest idealny. Buwy nie mają przyjaciół, sąsiadów czy rodzin, a Och nie marzy o niczym innym.” - mówi reżyser i dodaje: „To wspaniała, pełna optymizmu postać, która uważa, że przybycie na Ziemię to najlepsze, co spotkało Buwy.”

Przygoda zaczyna się od niefortunnego wydarzenia. Och pragnie zaprosić inne Buwy na imprezę powitalną i niechcący wysyła maila do wszystkich, zamiast do wybranych osób – między innymi do wielkiego wroga Buwów, Gorga. Jak można się domyślać, Buwy nie są zadowolone z takiego obrotu spraw i Och musi uciekać przed ich gniewem.

Poznaje Tipencję „Tip” Tucci – dziewczynkę, która jest skazana na siebie, odkąd Buwy przeniosły Ziemian (w tym jej mamę) w inne miejsce. Tip jest charakterna, bystra i nieustraszona. Tylko jej udało się skryć przed najazdem Buwów.

Początkowo Och i Tip podchodzą do siebie z dystansem, ale zbliżają się do siebie, bo Och może jej pomóc odnaleźć matkę, a ona ma samochód, dzięki czemu mogą poruszać się po Ziemi. To właśnie Tip uczy Ocha przyjaźni, poczucia humoru, sztuki i znaczenia rodziny.

Ważną postacią filmu jest Kapitan Smek, któremu powierzono misję schwytania Ocha. Ma trudną osobowość, wydaje mu się, że zawsze ma rację, chętnie przypisuje sobie cudze zasługi i lubi nazywać rzeczy na swoją cześć.
Jego największą zaletą jest... tchórzostwo, czyli cecha ceniona przez Buwy. „Smek jest z siebie bardzo dumny, bo trzykrotnie nagrodzono go Żółtym Sercem – medalem za tchórzostwo, będącym największym z wyróżnień.” - mówi Johnson.

Smek może się też pochwalić połykanie piłek futbolowych – traktuje je jak przysmaki. To nie jedyny ziemski przedmiot, którym się zachwycił i dla którego znalazł swoje własne zastosowanie.

Po tym, jak Buwy przybyły na Ziemię, przesiedliły jej mieszkańców – między innymi mamę Tip, Łucję. Dziewczyna robi co w jej mocy, by odnaleźć mamę, a ponieważ jest nietuzinkowa, wszyscy mają nadzieję, że się uda.

„To jeden z najważniejszych i najbardziej wzruszających wątków w filmie. Rozdzielona rodzina się nie poddaje i dokłada wszelkich starań, by znów być razem.” - mówi reżyser.

BUWOWY GLINIARZ Z DROGÓWKI, KOT O IMIENIU ŚWINIAK I NIEUSTRASZONY WRÓG
Kapitan Smek nie szuka Ocha sam – zlecił misję pracownikowi buwowej drogówki, Kyle'owi.
Kyle wyrusza w drogę, bo zależy mu na tym, by wywiązywać się ze swoich zadań. W głębi ducha jest przyzwoitym, dobrym Buwem.

Och i Tip nie są sami – towarzyszy im najlepszy kumpel Tip, czyli jej kot o imieniu Świniak. Są nierozłączni, a Świniak pełni rolę greckiego chóru z antycznych dramatów, czyli obserwuje wszystko, co się dzieje. Poza tym, jest typowym kotem, czyli najważniejsze są dla niego posiłki i spanie.

Za Ocem i pozostałymi Buwami podążą ich śmiertelny wróg, czyli Gorg. Ściga ich od dawna i niszczy każdą planetę, na której się zadomowią. Wreszcie znaleźli taką, na której prawdopodobnie ich nie znajdzie, czyli Ziemię. Znajduje się w Układzie Słonecznym, który z kolei znajduje się w galaktyce Drogi Mlecznej, a Gorg ma uczulenie na nabiał, więc nie przyszłoby mu do głowy, by szukać właśnie tam. Aż do momentu, gdy do jego skrzynki odbiorczej trafia zaproszenie od Ocha...

MUZYKA „DOMU”
Muzyka odgrywa  ważną rolę w filmie. Na soundtrack trafiły najnowsze przeboje takich gwiazd jak: Rihanna, Jennifer Lopez, Kiesza, Charli XCX czy Ester Dean.
Reżyser przyznaje, że muzyka stanowiła ważne narzędzie, dzięki któremu nadano produkcji zamierzoną formę. „Współpracowaliśmy ze wspaniałymi artystami i zadbaliśmy o to, by muzyka świetnie uzupełniała historię i nadała filmowi charakteru.” - mówi Johnson.

Jedną z najfajniejszych scen jest ta, w której Och zapoznaje się z ziemską muzyką. Kawałek „Dancing in the Dark” zespołu Stargate wyjątkowo wpada mu w ucho. Udaje, że jest oburzony, ale jego ciało nie może powstrzymać się od tańczenia. Ta scena jest jedną z wielu, ukazujących, jak Och uczy się bycia człowiekiem.

Autorem choreografii jest Beau Casper Smart, który nagrywał swoje kroki wiele godzin, by rysownicy mieli punkt odniesienia, tworząc tańczącego Ocha.

NA CAŁY ŚWIAT
Wraz z Ochem i Tip zwiedzamy cały świat: Stany Zjednoczone, Francję, Chiny, Australię. Podczas tej wielkiej wyprawy widzimy, jak Buwowie zaludniają Ziemię, poruszając się swoimi pojazdami kosmicznymi. Widzimy też imponujący statek Gorga.

Centralą Buwów zostaje Paryż. Nazwali wieżę Eiffla Wielką Anteną i uczynili z niej swoje centrum komunikacji. Właśnie tam Tip i Och szukają Łucji. „Buwowie sprawili, że wieża Eiffla unosi się nad ziemią. Widok jest naprawdę spektakularny.” - zdradza producentka, Susan Buirgy.

SCENOGRAFIA
Twórcy postawili na znane elementy i na unikatowy, kosmiczny „dizajn”. Buwy mają duże oczy, sześć nóg i uszy, przypominające macki. „Są uroczymi stworzeniami.” - mówi reżyser.

Zmieniają kolor, gdy zmieniają się ich emocje. Żółty oznacza strach, czerwony – złość, a niebieski – smutek.

Och przebudowuje samochód Tip i sprawia, że pojazd unosi się na ziemią. Na dodatek porusza się z dużą prędkością, co jest przydatne, gdy trzeba zjechać cały świat. Z przodu zamontowano maszynę do robienia popcornu, a w miejscu radia – maszynę do hot-dogów.

Zamiast dymu, z rury wydechowej wydobywają się bańki. W świecie Buwów wszystko jest okrągłe, w świecie Gorga – trójkątne, a na Ziemi – kwadratowe.

JĘZYK
Adam Rex stworzył w swojej książce specyficzny język, będącą buwową interpretacją ludzkiego języka. Filmowcy postanowili rozszerzyć ten pomysł, dlatego w produkcji nie zabrakło zabawnego i ciekawego języka. Buwowie używają zabawnych konstrukcji zdań i używają języka w unikatowy sposób.

ZAAWANSOWANA TECHNOLOGIA
Odkąd Tim Johnson wyreżyserował w 1998 roku „Mrówkę Z”, technologia poszła do przodu. Podczas pracy nad „Domem” twórcy fantastycznie połączyli najnowszą technikę filmową z klasyczną animacją. Wytwórnia DreamWorks dała Johnsonowi i jego ekipie wolną rękę, by mogli zrealizować taki film, o jakim marzyli.

„Dom” to drugi film  (po „Jak wytresować smoka 2”), przy produkcji którego użyto platformy Apollo – autorskiego narzędzia filmowego, dzięki któremu można obrabiać materiał na wiele innowatorskich sposobów.

Reżyser przyznaje, że możliwość korzystania z takich narzędzi daje duże poczucie wolności i pozwala na rozwinięcie skrzydeł kreatywności: „Rysownicy mogli próbować różnych sposobów przedstawienia tej historii. Zamiast czekać na rozwój technologii, sami się do niego przyczyniliśmy, dzięki czemu mogliśmy wzbogacić ten film o humor, emocje i efekty wizualne, które mieliśmy w głowie.”

DOM JEST TAM, GDZIE SERCE TWOJE
Czym jest dom? Każdy ma swoją definicję, ale wszyscy kojarzymy to słowo z emocjami. To miejsce, w którym czujemy się sobą, czujemy się bezpiecznie i komfortowo. Gdzie nie musimy nikogo udawać i bać się, że zostaniemy wyśmiani czy niesprawiedliwie ocenieni. Witajcie w „Domu”.

O TWÓRCACH

TIM JOHNSON (reżyseria) to producent wykonawczy wytwórni DreamWorks Animation. Najnowszy film, który wyreżyserował to „Święta, święta i Po”. Był też jednym z producentów „Jak wytresować smoka”, które nominowano do Oscara.
Pracował przy takich produkcjach jak „How To Train Your Dragon Live Spectacular”, a także „Wędrówki z dinozaurami”.
Wcześniejsze filmy, przy których pracował to „Skok przez płot”, „Mrówka Z” i „Sinbad”.
Zanim dołączył do DreamWorks Animation, pracował w Pacific Data Images i Post Effects.
Skończył literaturę angielską i astrofizykę na Northwestern University.

SUZANNE BUIRGY (produkcja) dołączyła do DreamWorks Animation w 2005 roku. Pracowała przy takich filmach jak „Skok przez płot”, „Madagaskar 2”, „Shrek trzeci” czy „Kung Fu Panda”. W 2008 roku dołączyła do ekipy producenckiej „Jak wytresować smoka” i „Kung Fu Panda 2”.
Pracuje w branży filmowej od dwudziestu lat. Zaczynała od firmy Digital Domain, gdzie pracowała przy takich produkcjach jak „Włoska robota” czy „Niewidzialny”.
Należała do żeńskiego zespołu The Rivetes, z którym koncertowała po Kalifornii. Wystąpiła też na Kerville Folk Festival, gdzie otrzymała prestiżową New Folk Award.

MIREILLE SORIA (produkcja) obejmuje stanowisko prezesa działu animacji długometrażowych w DreamWorks Animation. Pracowała nad serią „Madagaskar”, która zarobiła prawie dwa miliardy dolarów i nad nominowanym do Oscara „Mustangiem z Dzikiem Doliny”.
Zanim dołączyła do DreamWorks, pracowała w Fox Family Pictures, gdzie pracowała przy takich filmach jak „Długo i szczęśliwie” czy „Przygoda z mumią”.
Była wice-prezesem działu produkcji Walt Disney Pictures, gdzie pracowała przy takich filmach jak „Potężne kaczory” czy „Księga dżungli”.

CHRISTOPHER JENKINS (produkcja) pracuje w branży filmowej od dwudziestu lat. Jest nie tylko producentem, ale też scenarzystą. Pracował przy takich produkcjach jak „Sezon na misia”, „Na fali”, „Zaginione imperium”, „Dzwonnik z Notre Dame”, „Herkules”, „Król lew”, „Piękna i bestia” czy „Kto wrobił Królika Rogera?”.
W DreamWorks Animation pracuje od 2011 roku.
Jest Walijczykiem. Ukończył Middlesex University.

TOM J.ASTLE (scenariusz) zaczynał karierę w latach osiemdziesiątych i pracował zarówno w branży filmowej, jak i telewizyjnej. Pracował przy takich produkcjach jak „Trener”, „Świat Dave'a”, „Tajemnica Zielonego Królestwa”, „Dorwać Smarta” czy „Miłość na zamówienie”.

MATT EMBER (scenariusz) ukończył ekonomię na uczelni Wesleyan. Po studiach zaczynał od pracy za paryskim barem. Po przeprowadzce do Los Angeles pisał scenariusze do sitcomów – między innymi do „Grace w opałach”, „Drew Carey Show” czy „Świat według Titusa”.
W 2004 roku napisał wraz z Tomem J. Astlem scenariusz do filmu, którego w końcu nie zrealizowano. Rok później napisali „Miłość na zamówienie”, a jeszcze później - „Dorwać Smarta” i „Tajemnicę Zielonego Królestwa”.

RIHANNA (piosenki) podbija świat muzyki, mody i szołbiznesu, idąc przez niego jak burza. Ma na swoim koncie 53 miliony sprzedanych albumów i 200 milionów sprzedanych plików cyfrowych, co czyni ją najlepiej sprzedającą się artystką cyfrową w historii. Wydała 7 płyt, 13 numerów jeden i wygrała 7 nagród Grammy. Na jej oficjalnym kanale Vevo pojawiło się 19 teledysków, które obejrzano 5.5 miliardów razy, a do jej oficjalnego profilu na Facebooku dołączyło 90 milionów fanów. Na rynku pojawiło się pięć rodzajów perfum sygnowanych jej imieniem, zaprojektowała dwie mini-kolekcje dla Armaniego i cztery dla sieci sklepów River Island. Obecnie współpracuje z firmą MAC, produkującą kosmetyki do makijażu.

JENNIFER LOPEZ (piosenki) to aktorka, piosenkarka, projektantka mody, autorka bestsellera, przedsiębiorca i filantropka. Stworzyła jedną z najpopularniejszych i najlepiej sprzedających się marek na świecie. Jej trasa koncertowa „Dance Again” odniosła ogromny sukces – sprzedano ponad milion biletów.
Filmy z jej udziałem zarobiły na całym świecie prawie półtora miliarda dolarów, a perfumy sygnowane jej imieniem – około dwóch miliardów.
Zadebiutowała rolą w filmie „Moja rodzina”, za którą nominowano ją do Independent Spirit Award. Później wcieliła się w zmarłą tragicznie meksykańską piosenkarkę Selenę, za co nominowano ją do Złotego Globu i Alma Award. Na swoim koncie ma udział w takich produkcjach jak „Pokojówka na Manhattanie”, „Anakonda”, „Zatańcz ze mną”, „Co z oczu, to z serca”, „Pociąg z forsą” czy „Krew i wino”.
Obecnie można ją oglądać w thrillerze „Chłopak z sąsiedztwa”, który wyprodukowała. Na premierę czeka film „Lila and Eve”, w którym wystąpiła u boku Violi Davis.
Pierwszą płytę wydała w 1999 roku („On the 6”) - od tamtej pory sprzedała 75 milionów płyt, a szesnaście singli trafiło na listy Top Ten. Nagrodzono ją trzema AMA, trzema ASCAP Pop Music Awards, ośmioma Billboard Latin Music Awards, a także dwukrotnie nominowano do Grammy. Niedawno wydała swoją dziesiątą płytę zatytułowaną „AKA”.
W 2010 roku dołączyła do programu „American Idol” jako jurorka, a w 2013 roku otrzymała swoją gwiazde w hollywoodzkiej Alei Sław oraz nagrodę Dimes' Grace Kelly za działalność charytatywną.
Na swoim koncie ma takie wyróżnienia jak Kobieta Roku magazynu „Glamour”, ShoWest Female Star of the Year czy Woman in Film Crystal Award.
Założyła wytwórnię Nuyorican, która odpowiada za produkcję takich filmów jak „Chłopak z sąsiedztwa”, „Dance Again” czy serialu „the Fosters”.
W 2014 roku wydała powieść autobiograficzną „True Love”, która błyskawicznie trafiła na listę bestsellerów New York Times.