Droga Pani Iwono,

w przypadku pracy z dzieckiem niesłyszącym nad artykulacją, duże znaczenie ma odwołanie się do wrażeń czuciowych oraz odczuć kinestetyczno - ruchowych.
Bardzo dobrym pomysłem było skorzystanie z gestów artykulacyjnych (proszę zwrócić uwagę, że gest dla głoski 's' to palec wskazujący ułożony poziomo pod
 dolną wargą, a nie brodą. Ułożenie palca pod wargą ułatwia dziecku zapamiętanie układu ust - spłaszczone, z odwiedzionymi kącikami -  oraz odczucie przepływu strumienia powietrza). W przypadku szeregu głosek zębowych pomocne jest prawidłowe ułożenie ust (spłaszczone). To ułatwi rozpłaszczenie języka na dnie jamy ustnej oraz zapobiegnie układaniu ust przez dziecko, jak do chuchania (tzw. ryjek). Ponadto, można umieścić między dolnymi jedynkami nitkę z supełkiem (supełek od wewnętrznej strony) i zachęcić dziecko, aby czubek języka przytrzymywało na supełku, a powietrze wydechowe kierowało na zewnątrz w linii środkowej. Dla dziecka ułatwieniem będzie ustawienie pod dolną wargą np. rurki plastikowej do napojów (dziecko ma dmuchać do rurki). Jeśli chodzi o artykulację głosek dziąsłowych - tu najważniejsza jest praca języka i ćwiczenia pionizacji szerokiego języka. Bez tej sprawności bardzo często pojawia się deformacja, m.in. wymowa wargowa.

Pozdrawiam,
Alicja Kabała