Witam,

moja córka ma 7 lat i uczęszcza do II klasy szkoły podstawowej. Bardzo dobrze się uczy, chętnie chodzi do szkoły, jednak ma problemy z koncentracją. Nie potrafi skupić się na wykonaniu jednego polecenia (kilka razy trzeba przypominać jej o wykonaniu zadania). Nauczycielka skarży się, że szybko się zniechęca i wiele rzeczy kończy ostatnia (prace manualne, śniadanie, sprzątnięcie swojego stolika, spakowanie swoich rzeczy na koniec lekcji itp). Łatwo nawiązuje kontakty z rówieśnikami, lecz ma problem ze współpracą w grupie - nie potrafi wyrazić swoich myśli, wypowiedzieć swojego zdania na konkretny temat. Na niepowodzenia najczęściej reaguje płaczem lub krzykiem. Opisane problemy nasilają się w szkole po dłuższej przerwie w nauce czy kilkudniowej chorobie. Podobne sytuacje mają miejsce praktycznie codziennie, również w domu. Dodam, że córka ma jeszcze dwóch braci w wieku 9 i 5 lat. Rodzeństwo często rywalizuje ze sobą w różnych sytuacjach. Są powody, przez które w domu panuje nerwowa atmosfera, więc zdaję sobie sprawę, że to też ma wpływ na zachowanie dziecka.

Staramy się jednak z mężem rozmawiać z dziećmi i tłumaczyć im pewne zachowania, stosujemy nagrody i kary, ale to wszystko nie daje efektów. Nie wiem już jak podejść do córki, aby potrafiła się skupić na wykonywanych czynnościach, aby na wszystko nie reagowała płaczem i nie zamykała się w sobie, żeby wreszcie uwierzyła w siebie i w swoje zdolności. Proszę o radę, czy powinnam pójść z nią na jakąś terapię lub zapisać do poradni psychologiczno-pedagogicznej?

Benia