Witam,

moja 2,5-letnia córeczka chodzi od 7 miesięcy do żłobka. Nigdy nie miała problemu z aklimatyzacją wśród dzieci i dorosłych. Bardzo chętnie nawiązywała relacje. Od samego początku bardzo chętnie zostawała w żłobku. Sytuacja zmieniła się, kiedy się przeprowadziliśmy ( lecz nie zmieniliśmy jej żłobka). Zaczęło się od tego, że nie chciała się ubierać. Prośby, wspólne ubieranie misia, wybieranie ubranek nie pomagały. Później również zakładanie kurtki (a zwłaszcza butów, czy kapci) stało się dosłownie wyzwaniem i w domu, i w samym żłobku. W okolicach Świąt Bożego Narodzenia sytuacja się w miarę unormowała, ale od kilku tygodni widzę ponownie nasilenie braku chęci ubierania się, a ostatnio nawet twierdzi, że "ona nie chce iść do dzieci", albo "chce bawić w domu z mamą". Do żłobka odprowadza ją tata, ale również płacze przy wyjściu z domu, jeździe do żłobka oraz wejściu na salę. Jak ją odbieram bawi się ładnie z dziećmi. Nie wiem, szczerze mówiąc, co mam myśleć o tej sytuacji, ponieważ wypytywałam o relacje z dziećmi córki i według cioć nie ma zmiany. Zaniepokoiła mnie również sytuacja z ubiegłego tygodnia, gdzie była lekko przeziębiona i niezapowiedzianą wizytę złożyła nam moja koleżanka z 2-letnią córeczką. Córka rozpłakała się na jej widok. A w ten weekend ponownie zareagowała płaczem na kolejne dziecko w jej wieku, ale po kilku minutach już ładnie się bawiły. Bardzo proszę o radę, ponieważ nie wiem już, jak mam reagować, co robić?

Ola