Witam Panią,

jesteśmy mieszanym małżeństwem polsko-francuskim mieszkającym w Polsce. Ja jestem Polką, mąż jest Francuzem. Między sobą, tj. dorosłymi, rozmawiamy po angielsku, natomiast do dzieci mówimy w naszych etnicznych językach, stosując zasadę OPOL. Mamy 3,5 letnią córeczkę, która chodzi do przedszkola, właśnie zaczęła uczyć się pierwszych literek (samogłoski) i ich wymowy w j. polskim.

Podczas raczej rzadkich wizyt u nas (kilka razy w roku) francuska babcia próbuje nauczyć córkę wymowy liter z alfabetu francuskiego, wymowa ta jest inna niż w j.polskim. Boję się, że nauka francuskich liter w tym momencie skomplikuje sytuację córki, spowoduje, że trudniej będzie jej się uczyć w przedszkolu, a później w polskiej szkole.

Czy moje obawy są uzasadnione? Jak najlepiej podejść do nauki liter, czytania i pisania po francusku, w jakim wieku dziecka? Nadmienię, że córka rozumie po francusku, używa pojedynczych słówek czy buduje bardzo proste zdania, natomiast do męża mówiącego do niej po francusku zawsze odpowiada w j. polskim. Edukacja córki będzie odbywać się w szkołach polskich.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Anna