Witam,

Jestem mamą dwuletniego Feliksa, który urodził się w 34tc z zamartwicą (4, 5, 7, 8 punktów APGAR). Był rehabilitowany ze względu na wzmożone napięcie mięśniowe w okolicy barkowej i asymetrię. Wzmożone napięcie ustąpiło po około miesięcznej rehabilitacji, natomiast asymetria utrzymywała się do momentu, aż nie zaczął raczkować - w 8 miesiącu życia. Wtedy zakończyliśmy rehabilitację. Od tamtej pory Feliks rozwijał się bardzo szybko, zaczął mówić i samodzielnie chodzić w wieku 12 miesięcy i każdego dnia uczył się nowych słów i umiejętności. Zawsze był bardzo energicznym i ruchliwym dzieckiem, bardzo szybko wszystkiego się uczył i był dosłownie wszystkim zainteresowany. Zdaniami zaczął już mówić jak miał 1,5 roku. W tym momencie możemy się z nim bardzo dobrze porozumieć, zaczął śpiewać, a nawet tworzyć własne piosenki, recytować wierszyki (nawet bardzo długie) i pamięta większość swoich książeczek. Ruchowo również jest bardzo rozwinięty - świetnie utrzymuje równowagę na rowerku biegowym, gra w tenisa, lubi majsterkować, interesują go wszystkie prace domowe. Nie wykazuje większego zainteresowania jedynie rysowaniem i układaniem puzzli.

Martwi nas obecnie jednak kilka rzeczy:
1. Feliks o sobie mówi cały czas w trzeciej osobie np. "Feliks chce pić" lub "chcesz pić?" - czyli tak jak my jego pytamy. Czy nie powinien o sobie już mówić "JA"?
2. Niektóre słowa Feliks mówi niepoprawnie np. "wstawamy" zamiast "wstajemy" i bardzo ciężko jest go przekonać żeby mówił poprawnie.
2. Kiedy Feliks czegoś bardzo chce nie potrafi być cierpliwy, chce coś natychmiast i jeśli my w danej chwili nie chcemy lub nie możemy tego zrobić zaczyna płakać i kłaść się na podłodze, czyli wymusza to czego on w danej chwili chce. Bardzo proszę o informację co w tej sytuacji powinniśmy zrobić, dodam, że tłumaczenie nie zawsze skutkuje, zwykle kiedy ma gorszy nastrój lub gorzej się czuje (ząbkuje) może leżeć i płakać w nieskończoność.
3. W ciągu dnia ciągle zasypia jedynie na spacerze w wózku, zupełnie nie potrafi się wyciszyć i zasnąć w domu. Wieczorem również dosyć ciężko zasypia, w naszym łóżku musi jakieś 30-40 minut się potarzać i poprzytulać zanim zaśnie.
4 Ciągle siusia do pieluchy, ale my też specjalnie nie naciskamy żeby zaczął korzystać z ubikacji. W wakacje robiliśmy kilkudniowe próby, ale były nieskuteczne, więc zaniechaliśmy. Natomiast kupę już od jakiegoś miesiąca robi do sedesu, za każdym razem informuje, że się zbliża.

Poza tym Feliks jest bardzo przyjemnym i miłym dzieckiem, dużo się do nas przytula, nawet całuje, ostatnio coraz częściej potrafi się sam bawić i sam wymyśla dla siebie zabawy.

Z góry dziękuję za pomoc i przepraszam za długą wypowiedź:)

Pozdrawiam,
Ania