Najbardziej zagrożeni są mężczyźni, których partnerki cierpią na depresję poporodową. Nawet połowa takich ojców przejawia symptomy depresji. Normy społeczne wymagają od mężczyzny bycia ostoją i oparciem. Ma wspierać i radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Kiedy więc przyszłego ojca ogarniają nowe nieprzyjemne odczucia, których nie zna i nie rozumie, uważa, że powinien poradzić sobie z nimi sam. Nie prosi o pomoc i nie dzieli się emocjami ze swoją partnerką. Kobiety, z drugiej strony, opowiadają o swoich przeżyciach. Dyskutują z innymi kobietami o macierzyństwie, emocjach i nowych sytuacjach. Dzięki temu wiedzą, że przeżywane przez nie rzeczy są powszechne. Nie czują się zupełnie samotne i uczą się strategii radzenia sobie od innych. Ojcowie prawie zawsze uważają, że są odosobnieni w swoich odczuciach.