Witam serdecznie!
Mój syn ma 10 lat. Ogólnie jest dzieckiem bardzo czułym, ciepłym i dobrym. W rzeczywistości ma jak gdyby dwie osobowości... Nie wiem jak to nazwać. W ciągu dnia jest dzieckiem bardzo odważnym, pewnym siebie, ma świetny kontakt z rówieśnikami, jest bardzo lubiany, pogodny, zaradny. Zmiana następuje w godzinach wieczornych. Nie może zasnąć sam, nawet ze starszą siostrą w jednym pokoju. Jeśli mu się to uda to praktycznie codziennie budzi się w nocy i przechodzi do nas do sypialni. Nie chce nam rodzicom pozwolić na jakikolwiek wyjazd, zabawę bez niego - chyba, że jest to dzień. Nie zostanie nawet u babci, z która widuje się codziennie. W ciągu dnia jest ok, ale przychodzi noc i jest prośba do babci: "zadzwoń po mamę". On sam próbuje z tym walczyć nie chce się tak zachowywać, ale to jest silniejsze od niego. Boi się z nami rozstawać, boi się wychodzić gdzieś po ciemku - nawet przed dom, boi się zasypiać gdy wszyscy już śpią tzn. prosi żeby nie iść spać zanim on nie zaśnie... To trwa już bardzo długo i coraz bardziej mnie niepokoi. Co powinnam zrobić w takiej sytuacji? Kto może mi pomóc? Nie chciałabym popełnić błędu w wychowaniu mojego synka. Sama miałam i mam podobne lęki o których nigdy nie mówiłam mojemu dziecku, ale wiem jak ciężko żyje się z takimi lekami. Proszę o pomoc.


Pytanie przesłała Pani Justyna