Witam Panią,
Przeczytałem szereg Pani porad z zakresu braku, czy też bardzo słabej wymowy u czterolatków. Jestem dziadkiem takiego chłopczyka. Tomek - bo tak ma na imię - jest niespełna czteroletnim chłopcem i nie umie mówić. Wydaje jedynie proste skąpe słówka "tata, mama, baba, ja". Nie umie rozwijać tych słów - budując proste zdania. Gdy chcę Go uczyć zamyka się w sobie, a w przypadku nalegania mojego mocno się denerwuje. Sporadycznie powtórzy zadane mu słowo - i tylko to słowo. W tym nauczaniu zauważyłem dość dziwne zjawisko. Tomek - gdy go poproszę o powiedzenie jakiegoś prostego słowa, wypowie go, lecz głosem bardzo ściszonym - cichym szeptem. Głos ma przecież normalny - silny. Tak się dzieje przy każdej próbie nauki. Odnoszę wrażenie, że forma porozumiewania się dziecka poprzez gestykulację przewyższyła jego mowę. Przy czym gestykulacja ta jest u Niego bardzo rozwinięta i sugestywna. Fizyczna budowa dziecka w normie. Rodzice Jego ciągle zasięgają porad u specjalistów (laryngolog, logopeda, neurolog). Ci zaś nie widzą w tym nic nadzwyczajnego. Tłumaczą to tym, że "przyjdzie taki czas i zacznie mówić - budować zdania". Tematyczne badania specjalistyczne były wykonywane u tego dziecka. Jak się twierdzi - wyniki nie odbiegają od norm.
Szanowna Pani Profesor, nie znam tej dziedziny nauki i nie posiadam wiedzy. Jednak lektura Pani opracowań i opinii w tym zagadnieniu mocno mnie zastanowiła. Bardzo się niepokoję o dalsze losy Tomka. Proszę zatem o wskazówki jakimi winienem się kierować w dalszej edukacji Tomka. Pani opinia - jako autorytetu w tej dziedzinie nauki - będzie dla mnie i rodziców Tomka wielce znacząca.
Łączę pozdrowienia!

Tadeusz