Pikseloza to efekt takiego powiększenia obrazu cyfrowego, w którym staje się on nieostry i nie może być do końca odczytany. Najmniejsze jego składowe to piksele, które w określonej konfiguracji tworzą pewną całość.

Skrajny zoom, którego doświadczamy w pikselozie, pozwala widzowi na zatracenie się w wizualnej potencjalności obrazu i zachęca do ułożenia jego znaczenia na nowo. Instalacja w przestrzeni Samoobsługowego Muzeum to przestrzeń totalna, złożona z masy kolorowych elementów – pikseli, które można dowolnie układać. Łączenie ze sobą wybranych pikseli wpływa na stopniowe wyłanianie się z pozornego chaosu, kształtów i znaczeń.

Budowanie obrazu z prostych modułów, to zasada wizualności, która rozpala wyobraźnię i postawę twórczą wobec rzeczywistości u różnych osób, bez względu na ich wiek. W tych małych, powtarzających się elementach drzemie prawie nieskończona mnogość możliwości ich ułożenia.