Galeria Twórczości Plastycznej Młodych działająca w MDK „Śródmieście“ przygotowała wystawę edukacyjną zatytułowaną „Portret“, na którą składają się 44 prace malarskie i rysunkowe z kolekcji Galerii.

Zapraszamy do wędrówki po Wirtualnej Galerii, w trakcie której znajdziecie odpowiedzi na pytania dotyczące umiejętności wykonania portretu lub autoportretu. Przewodnią myślą naszego spotkania niech będą słowa Leonarda da Vinci: „Studium portretu to nie tylko anatomicznie poprawna budowa, to również indywidualne interpretacje i ekspresja twarzy“. W czasach kiedy nie istniała fotografia ludzie uwieczniali swoje podobizny na obrazach, aby zaprezentować wygląd, strój, czy pozycję społeczną. Gdy artysta portretował konkretną osobę ważne było uchwycenie podobieństwa, czyli wierność odtworzenia wyglądu malowanej postaci. Rysowanie głowy z pamięci lub z analizy modela pozwoli nam nauczyć się prawidłowo konstruować proporcje.

Forma podstawowa głowy ma kształt jaja i rysujemy ją jako bazę. Owal twarzy jest symetryczny, więc rysujemy oś pionową biegnącą przez środek czoła, linię (grzbiet) nosa, środek ust i brodę. Oczy umiejscawiamy na linii poziomej środkowej. Tuż nad oczami znajdują się brwi, zaś nos w połowie odległości między brwiami a podbródkiem. Usta umieszczamy pod nasadą nosa na jednej trzeciej między nosem a podbródkiem. Nie ma dwóch jednakowych twarzy, by więc uchwycić podobieństwo modela należy uwzględnić odchylenia od wyżej opisanego kanonu, na przykład narysować dłuższy nos, większe oczy, niskie czoło, czy duże uszy…
       

Artyści posługują się portretem również w celu przedstawienia pojęć abstrakcyjnych, jak dobro, zło, miłość, czas, starość itd. Malarz posługuje się wtedy symbolem lub alegorią, by za pomocą twarzy człowieka pokazać emocje oraz własne przemyślenia na temat życia i świata, aby przekazać treści ogólnoludzkiej egzystencji. Oglądając portrety namalowane i narysowane przez waszych kolegów, zwróćcie uwagę na portrety en face i z profilu, na budowanie bryły głowy kolorem (ciepłe – zimne) oraz na to, że twarz młodego człowieka różni się od twarzy starca, a twarz kobiety różni się od twarzy mężczyzny. Na koniec spotkania wykonajcie własną podobiznę, czyli autoportret, jest to dobra lekcja patrzenia… w lustro.