godz. 11:00

Udamy się do jesiennego lasu, gdy wiewiórka ma swój szczęśliwy dzień. Z łatwością znajduje orzeszki, grzyby, jagody, nasionka. Nie zjada ich od razu. Część chowa w dziupli a część rozdaje. Pomaga zaspokoić apetyt małego jelonka na grzybka, zajączka dokarmia jagódkami, myszce przynosi nasionka. Każdy nakarmiony sąsiad z całego serca jej dziękuje. Z wdzięcznością obejmuje jej rudą kibić.  Wieczorem zwierza się sowie, że choć zjadła tylko dwa małe orzeszki, czuje się nakarmiona, wzmocniona, uszczęśliwiona. Przyczyniła się do dobra innych. To ją wzmocniło. Dzieci, tak jak wiewiórki, potrzebują nie tylko jedzenia ale także wzmocnienia.  Mają zbiornik potrzeb emocjonalnych, który powinien być zasilany słowami, głaskami, zachwytem i miłością.

Zapraszam do lektury "Opowiastek dla małych uszu". Zachęcam do refleksji i zabawy.

Os. Przyjaźni 125.