Niektórzy ludzie umierają, gdy są bardzo starzy, niektórzy umierają jednocyfrowi. Niektórzy ludzie po prostu zasypiają i już się nie budzą, a niektórych przejeżdża pociąg, albo doniczka spada im na głowę. Niektórzy umierają nagle, gdy jadą tramwajem do pracy, a niektórzy samolotem rozbijają się nad oceanem i już nie można ich odnaleźć.

Niektórych ludzi zabijają inni ludzie, a niektórzy umierają, bo połknęli kość od kurczaka, albo osę, albo dlatego, że nadepnął na nich przez pomyłkę krótkowzroczny słoń.

Są ludzie, którzy umierają, bo są smutni i samotni, i potem sami się zabijają. Skaczą do wody i zapominają, że umieli pływać. Albo biorą tabletki, po których się zasypia, ale już nie budzi.

Chcę powiedzieć że:
Wszyscy kiedyś umieramy.
Tak czy siak.

„Czy ryby śpią?” Jens Raschke – fragment

Reżyseria: Paweł Szkotak
Przekład: Monika Muskała
Przestrzeń sceniczna: Paweł Szkotak
Muzyka: Krzysztof Nowikow
Animacje: Mateusz Kokot, Marcin Markowski
Kostiumy: Jola Łobacz
Inspicjent: Magdalena Matusewicz

Prapremiera: 7-11-2014
Scena: Galeria

Obsada:
Marcela Stańko /Jette/

Krzysztof Nowikow (muzyka na żywo)