Pani Doroto,

Po przeczytaniu Pani maila nie bardzo potrafię zrozumieć na czym polega Pani trudność. Czy martwi Panią zmiana zachowania dziecka? Czy może to, że „nie słucha”? I co to znaczy, że „nie słucha”? Czy to że zrobiła się nieobecna w szkole? W życiu Pani dziecka doszło do poważnych zmian – poszła do szkoły, a Pani jest w ciąży. Takie czynniki (choćby najlepiej przygotowane i wdrożone) mogą przynieść chwilowe zmiany w zachowaniu dziecka. Ponieważ nie wiem co stanowi dla Pani największą trudność nie potrafię odpowiedzieć. Z pewnością warto z dzieckiem rozmawiać o ciąży, o nowym rodzeństwie, proszę wesprzeć się literaturą na ten temat. Proszę też nie oczekiwać, że 4letnie dziecko udzieli Pani odpowiedzi (choćby potwierdzającej), że z jakiegoś powodu tak się zachowuje. Najprawdopodobniej ona sama tego też nie wie, odczuwany lęk np. z powodu pojawienia się nowego rodzeństwa może być zupełnie nie uświadomiony dziecku. Dlatego zachęcam do korzystania z bajek, one pozwolą Pani dotrzeć do dziecka, a córce poczuć się bezpiecznie w relacji z Panią. Rozmowy o bohaterach bajek zamiast bezpośrednio na jej temat pomogą dziecku otwarcie mówić o swoich przeżyciach i myślach. W tym wieku bowiem bardzo dobrze i intensywnie działa mechanizm projekcyjny – dzieci przerzucają na bohaterów własne odczucia.

Mam nadzieję, że to co napisałam okaże się dla Pani w jakimś stopniu pomocne.

Pozdrawiam

Marta Pałuba