Witam,

moja 2,5-letnia córka jest bardzo sprawna ruchowo, nie może usiedzieć na miejscu. Potrafi sama zjeść, ubrać się, ale tylko wtedy, kiedy ma na to ochotę. Zgłasza wszystkie potrzeby fizjologiczne i w dzień, i w nocy. Ma silne potrzebę, aby wszystko było tak jak należy, tzn. jeśli sweter jest mamy, to tylko mama może go nosić. Lubi dzieci, interesuje się nimi, ale w zabawach chce dowodzić, wszystko musi iść po jej myśli; przy słowach sprzeciwu, zakazu, od razu płacze. Mówi dużo po swojemu, ale ma już coraz większy zasób słownictwa. Potrafi komunikować się trzy wyrazowymi zdaniami. Zaczyna się posługiwać przymiotnikami: zimno-ciepło, mały-duży - używa ich prawidłowo. Potrafi wyrazić prośbę, poprosić o pomoc, gdy coś nie działa. Nie chce się uczyć wierszyków, piosenek, kolorów. Odpowiada na pytania, ale sama o nic nie pyta.
Nie zadaje pytań: co to?, dlaczego?. Jej rysunki to zwykle mazanie, nie potrafi narysować kreski, koła.
Czy to jest prawidłowy rozwój? Najbardziej martwi mnie nie zadawanie pytań.

Katarzyna