„Będziecie świadkami wydarzeń, których żaden człowiek wcześniej nie doświadczył.”

Ludzie na całym świecie uwielbiają swoje zwierzęta. Zresztą czemu mieliby tego nie robić? Wystarczy na nie spojrzeć: wierny, stary, kudłaty pies pasterski, słodki, mruczący, puszysty kociak… takie proste istoty, lojalne i pełne miłości, wymagające jedynie opieki i uczucia.

Łatwowierni ludzie! Zastanówcie się jeszcze raz.

„Zwierzęta chcą, aby ludzie mieli w głowie obraz domowej sielanki” — twierdzi reżyser Brad Peyton, który z chęcią opowiada o układach panujących w filmie Psy i koty: Odwet Kitty. Te łagodne futrzane kulki, które godzinami wylegują się na kanapach, i zabawne kundelki, które gonią własne ogony, tak naprawdę są wojownikami w konspiracyjnej sieci psich i kocich tajnych agentów, specjalistów od inwigilacji i różnego typu czworonożnych zabójców. Bohaterowie z obu stron barykady dużo ryzykują, by chronić styl życia swoich właścicieli i zachować równowagę między siłami dwóch uwielbianych przez człowieka, ale żyjących w stałej wojnie, gatunków: kotów i psów.

Tylko cienka, futrzana linia dzieli nasze codzienne życie od totalnego szaleństwa.

„Ludzie przywiązują się do swoich pupili, poznają ich osobowości, dlatego łatwo im wyobrażać sobie różne zajęcia, którym zwierzęta się oddają podczas ich nieobecności” — stwierdza Peyton. „Nasz film opiera się na pomyśle, że zwierzęta mają swoje własne, sekretne życie. Oczywiście my posuwamy się jeszcze dalej: nasi bohaterowie używają plecaków odrzutowych i jeżdżą samochodami z silnikami rakietowymi. Wszystko to jednak sprowadza się do zasadniczej ludzkiej ciekawości dotyczącej tego, co nasze psy i koty robią całymi dniami. Właśnie z tej ciekawości wynika popularność filmów krążących w Internecie, których bohaterami są właśnie zwierzęta.”

Producent Andrew Lazar, który pierwszy raz pokazał widzom to pole bitwy pełne szczekania i miauczenia w przebojowej komedii Psy i koty z 2001 roku, opowiada o filmie — „pomysł że nasi domowi pupile prowadzą aktywne życie pełne przygód tuż pod naszym nosem jest dla ludzi wyjątkowo ciekawy. Koty i psy robią wszystko, by uratować świat, podczas gdy ludzie zajmują się swoimi sprawami i są zupełnie nieświadomi tego, jak mało dzieli ich od katastrofy”.

Gdy zdamy sobie z tego sprawę, codzienne zajęcia naszych pupili nabiorą zupełnie nowego znaczenia.

Christina Applegate, która użycza głosu agentce Catherine z drużyny MEOWS, stwierdza — „cały ten tajny świat pełen technologicznych nowinek jest dość absurdalny i nieprawdopodobny, ale w filmie przedstawiono go jako zupełnie normalny. Wydaje się, że wszystkie inne czynności, takie jak mruczenie, wygłupianie się i niszczenie ogródka, służą tylko odwróceniu naszej uwagi od naprawdę istotnych zdarzeń”.

A te istotne zdarzenia to nic innego jak odwieczna walka między dwoma gatunkami, trwająca od czasów, gdy ich najstarsi przodkowie odnaleźli schronienie w ogrzanej ogniskiem jaskini pierwszych ludzi. Jednak teraz pewna renegatka posunęła się jeszcze dalej. Kitty Galore chce nie tylko na zawsze poróżnić ludzi i psy, ale pragnie także wrogo nastawić przeciwko sobie wszystkie koty. Jej pragnienie władzy i chęć dominacji nad światem zagrażają nie tylko czworonogom, ale również ich właścicielom.

„Nie chcemy bynajmniej pokazać wszystkich kotów w złym świetle” — mówi producentka Polly Johnsen. „Chodzi tylko o tę jedną kotkę, która tak negatywnie wyróżnia się z tłumu. W rezultacie koty i psy muszą zjednoczyć swoje siły, by razem pokonać wroga, a szczególną bohaterką okazuje się w tej sytuacji inna kotka, Catherine, która jako pierwsza wyciąga łapkę, by zawrzeć sojusz z drugą stroną.”

„Pomyśleliśmy, że to najwyższy czas, aby koty i psy zagrały w jednej drużynie” — dodaje Lazar.

Brad Peyton, który od dawna jest fanem Jamesa Bonda, porównuje tę sytuację trudnego partnerstwa do scenariuszy filmowych opartych na klasycznych schematach zimnej wojny, w obliczu której „Bond i MI-6 są zmuszeni do współpracy z Rosjanami, by pokonać potężnego wroga, który zagraża obu stronom. Nie żywią do siebie sympatii, ale w jakiś sposób udaje im się wspólnie osiągnąć cel.”

Uznanie Peytona dla Bonda sprawiło, że obsadził on w roli gościnnej Rogera Moore’a. Znany aktor użycza głosu szefowi drużyny MEOWS Tabowi Lazenby’emu — który ma oczywiście czarno-białą sierść przypominającą smoking, co jest jednym z wielu żartów nawiązujących do popkultury, przeznaczonych dla pełnoletniej części publiczności.

Peyton stwierdza — „w tym filmie jest wszystko, czego oczekuje się od pełnego akcji filmu przygodowego: plecaki odrzutowe, pościgi, wybuchy, walki, loty, szpiedzy, jeszcze więcej wybuchów i podziemne tunele. Jedyna różnica to to, że bohaterami są mówiące zwierzęta”.

Lazar porównuje najnowszy film z pierwszą częścią — „ten film robi większe wrażenie pod każdym względem: akcji, planów zdjęciowych, liczby zwierząt w każdej scenie. Widzowie będą mogli zobaczyć całą kwaterę główną psów oraz zajrzeć do agencji ich rywali, drużyny MEOWS. Większe przestrzenie pozwoliły wprowadzić bardziej rozbudowane sceny z udziałem zwierzęcych aktorów, a to, w połączeniu w zaawansowaną technologicznie animacją komputerową, zaowocowało jeszcze bardziej płynną akcją na ekranie”.

Niektóre przełomowe sceny filmu wyjdą nawet poza ramy ekranu dzięki pokazom dzieła w wersji 3D, stworzonej z myślą o dzieciach i rodzinach. „To jest rodzaj filmu akcji z elementami komediowymi, który idealnie nadaje się do wyświetlania w wersji 3D, dzięki czemu staje się jeszcze lepszą rozrywką” — twierdzi Johnsen.

W drugiej części pojawia się więcej postaci, ponieważ oprócz ulubionych bohaterów z pierwszej części w obu drużynach pojawiają się zupełnie nowi agenci.

Johnsen opowiada o wybieraniu aktorów, którzy użyczyli swoich głosów postaciom z filmu — „szukaliśmy wyróżniających się głosów, które byłyby w stanie oddać osobowość danego bohatera i odróżnić go od pozostałych postaci. W początkowych etapach produkcji, gdy zwierzęta jeszcze nie ruszały pyszczkami, tylko dzięki głosom mogliśmy domyślić się, które z nich mówi w danym momencie. Wiadomo było, że: teraz mówi beagle, a teraz, na przykład, kot rosyjski niebieski”.

„Mieliśmy szczęście pracować z grupą bardzo dobrych aktorów” — mówi Peyton. „Przy takim filmie aktorzy rzadko mają szansę na pracę twarzą w twarz, ale mimo wszystko udało im się stworzyć coś wspólnego, dzięki czemu jest to rzeczywiście praca zespołowa.”

„Naprawdę bardzo dobrze się bawiliśmy” — mówi James Marsden, który użycza głosu początkującemu agentowi o imieniu Diggs, owczarkowi niemieckiemu z ambicjami przywódczymi. „To jest film, w którym z jednej strony twórcy pozwalają sobie na dystans do samych siebie, dzięki czemu jest zabawnie, a z drugiej strony postacie zachowują się tak, jakby los świata naprawdę był na szali. Widzimy psy, które używają słuchawek na uszy, piszą na klawiaturach komputerowych i rzucają granaty. To wszystko jest pokazane tak, jakby to były najzwyczajniejsze sytuacje, dlatego film jest tak zabawny. Im bardziej bohaterowie są zdeterminowani, tym bardziej szalona wydaje się cała opowieść.”

Cóż, to jest z pewnością jeden punkt widzenia, choć Bette Midler mogłaby się z nim nie zgodzić. Aktorka użycza głosu samej Kitty Galore — stukniętej kotce o nieco wyliniałym futerku, godnej następczyni kota o maniakalnych skłonnościach, Mr. Tinkles, bohatera pierwszej części filmu, który trafił do zarządzanego przez psy więzienia Alcatraz, gdzie odsiaduje dożywotni wyrok. Midler opowiada o swoich doświadczeniach — „zapytano mnie, czy sądzę, że ludziom spodoba się ten film, ponieważ sami wierzą, że ich pupile do nich mówią. Nie mogę wypowiadać się za innych, ale ja miałam zwierzaka, który ze mną rozmawiał. To była moja ukochana suczka rasy Jack Russell terier, która mówiła pełnymi zdaniami”.

Przygotujmy się zatem na wielką przygodę.