Każdy z nas może zmieniać swoje życie za pomocą jednego skutecznego narzędzia – decyzji. To właśnie poprzez podejmowanie decyzji znajdujemy się na tym konkretnym etapie życia. Zobacz, jak rozwinąć u dziecka umiejętność dokonywania wyborów.

Świadome decyzje – czyli czy mamy wpływ na swoje życie?

Niektórzy z nas są przekonani, że mają niewielki wpływ na to, co dzieje się w ich życiu. Tymczasem, realne możliwości na zmianę czegoś, co nam uwiera lub np. osiągnięcie czegoś, o czym marzymy, są o wiele większe niż zakładamy. Tzw. „szczęście w życie” zwykle jest zależne od decyzji, które podjęliśmy.  Warto nauczyć sztuki wyboru dziecko, bo jest to trudne i często pracochłonne zadanie, które wymaga wielu umiejętności.

Dlaczego nauka podejmowania decyzji jest tak ważna?

Rodzice z obawy przed tym, że ich dziecko popełni błąd, bardzo często nie pozwalają córce lub synowi przez bardzo długi czas podejmować własnych decyzji. Niestety, takie wyręczanie dziecka sprawia, że nie uczy się ono odpowiedzialności za swoje wybory. W dorosłym życiu nadal jest bezradne i uzależnione od opinii rodziców. A przecież zdrowa relacja nie powinna opierać się na tym, że matka lub ojciec ingerują w życie dziecka. W wielu przypadkach rodzice, którzy odbierali dziecku prawo do decydowania o swoim życiu, gdy dziecko osiągnie pewien wiek zaczynają wymagać, by ich pociecha sama dokonywała wyborów. Jak ma to uczynić, skoro nie ma odpowiednich kompetencji ku temu?

Na rozdrożach życia – o podejmowaniu decyzji

Podejmowanie decyzji należy ćwiczyć od najmłodszych lat. Skutecznym sposobem jest tzw. metoda Pięciu P od słów, które składają się na proces decyzyjny. Są to: Problem, Pragnienia, Potencjalne możliwości, Porównanie, Praktyczne działanie.

Aby móc podjąć decyzję, najpierw trzeba określić, na czym polega problem. Aby określić problem można skorzystać z metoda zadawania sobie pięciu pytań „dlaczego”.

W książce „Psychologia geniuszu” autor Andrew Fuller przedstawia przykładowy rozkład pytań:

„1. Martwię się, że mogę oblać kolejny test w szkole. Dlaczego?

2. Nie uczyłem się wystarczająco dużo. Dlaczego?

3. Nie sypiam dobrze. Dlaczego?

4. Miałem ostatnio dużo stresów. Dlaczego?

5. Boje się, że mogę zawieść moich rodziców. Dlaczego?

Bo chcę zrezygnować z nauki gry na pianinie.”

Jak widać, czasem prawdziwy problem może być inny, a jego przyczyna dużo głębsza. To, co na pierwszy rzut oka może być postrzegane jako problem, w zasadzie może skrywać coś innego. Gdy uda się rozpoznać problem, razem z dzieckiem przejdźcie do etapu pragnień. Określcie cel, odpowiedzcie sobie na pytanie, czego tak naprawdę dziecko chce.

Teraz czas na burzę mózgów w ramach kolejnego etapu – potencjalnych możliwości. Na ten krok poświęćcie maksymalnie dużo czasu. Wypiszcie wspólnie wszystkie – nawet najbardziej nierealne –  sposoby osiągnięcia tego, o czym marzy dziecko. Dostrzeżecie, jak wiele dróg może prowadzić do tego samego rozwiązania. Pamiętajcie, że dobre decyzje wymagają czasu, a pierwszy pomysł nie jest zawsze tym właściwym.

Po stworzeniu listy, porównajcie wszystkie przedstawione opcje. Oznaczcie, te, które wydają się wam najbardziej prawdopodobne, jak i te najmniej prawdopodobne. Trudne decyzje zwykle opierają się na kompromisie. Dziecko musi mieć świadomość, że niełatwo jest zrealizować wiele rzeczy naraz. Dlatego warto porównać wszystkie opcje ze sobą, biorąc pod uwagę czynniki, na których zależy nam najbardziej zależy i w ten sposób podjąć ostateczną decyzję. Teraz wystarczy zachęcić dziecko, by działało.

Dajmy dziecko możliwość podejmowania samodzielnych decyzji. Nawet, gdy okażą się błędne, to przecież będzie mogło zacząć od nowa - tym razem mądrzej.