Warszawa

"Trudne emocje" u dziecka - zobacz jak wspierać malucha?

"Trudne emocje" u dziecka - zobacz jak wspierać malucha?

Emocje i ich odczuwanie to sposób na przeżywanie świata w całej jego rozciągłości. Blaski i cienie, smutki i radości, wzloty i upadki to coś naturalnego dla każdego człowieka, także dziecka. Zobacz, jak wspierać malucha, który odczuwa tzw. trudne emocje.

 

Po co właściwie są nam emocje?

 

Celowo we wstępie użyto określenia „wspierać dziecko” zamiast „jak radzić sobie z emocjami dziecka”, ponieważ w pracy z dzieckiem nie chodzi o to, by tych emocji pozbyć się jak najszybciej, ale, by nauczyć małego człowieka akceptacji emocji.

 

Emocje są bardzo ważne. Kiedyś umożliwiały człowiekowi pierwotnemu przetrwanie, bo podpowiadały instynktownie jak zachować się w groźnych dla życia i zdrowia sytuacjach. Wskazują, co jest dla nas bolesne, a co przynosi nam radość. Pomagają w nawiązywaniu znajomości i komunikowaniu się ze światem. To pod wpływem emocji podejmujemy różne decyzje – począwszy od wyboru partnera aż po zakupy. Najpierw działa u nas pierwotny instynkt związany z emocjami, a dopiero potem racjonalizujemy sobie chęć podjęcia określonego wyboru, gdy tymczasem decyzja zapadła już dawno pod wpływem impulsu, dla którego szukamy teraz dobrej argumentacji, by plany wcielić w życie.

 

Jak widać, emocje pomagają nam żyć. Bywa jednak, że czasem człowiek jest zdominowany przez te nieprzyjemne w odczuwaniu emocje. Jak wesprzeć dziecko, które czuje się jak się czuje?

 

 

Zaakceptuj emocje dziecka

 

Sam fakt, że dziecko coś czuje to bardzo dobra informacja, ponieważ to oznacza, że jest zdolne nie tylko do przykrych przeżyć, ale również tych pozytywnych. Nie klasyfikuj tego, co odczuwa drugi człowiek, dzieląc emocje na te dobre, bo pozytywne i te złe, bo negatywne. Jedne i drugie są nam potrzebne.

 

Gdy dzieje się coś niedobrego w naszym życiu negatywne emocje są jak taki radar, który wychwytuje, że np. ktoś po raz kolejny przekracza nasze osobiste granice, źle nas traktuje albo np. my sami źle się czujemy z tym co zrobiliśmy. Ich odczuwanie jest bardzo ważne, bo chroni nas przed krzywdą ze strony innych, ale to także taki bufor bezpieczeństwa zabezpieczający nas przed własnymi złymi uczynkami.

 

Nie zaprzeczajmy, że dziecko odczuwa emocje. Nie wmawiajmy mu, że czuje co innego niż w rzeczywistości. Nie narzucajmy dziecku, co naszym zdaniem w danym momencie odczuwa.

 

Nazywaj uczucia dziecka

 

Uświadom sobie, że emocje to złożony proces będący reakcją na ważne dla dziecka wydarzenia. Wyróżnia się cztery pary emocji podstawowych, które potem można łączyć w dowolnych konfiguracjach, tworząc cały wachlarz uczuć. Są to: radość-smutek, strach-gniew, zdziwienie-oczekiwanie, akceptacja-wstręt.

 

Nie myl emocji z ich okazywaniem. Płacz czy krzyk dziecka to tylko zewnętrzne symptomy tego, co dziecko czuje. Nazywajmy to, co dzieje się z dzieckiem. Rozmawiajmy o uczuciach.

 

Naucz dziecko jak żyć z emocjami

 

Sam fakt, że ty akceptujesz emocje dziecka jest niewystarczający. O wiele ważniejsze jest to, by dziecko samo zaakceptowało to co czuje. Psycholog Ross Greene wskazuje w jakie umiejętności należy wyposażyć dziecko, by umiało radzić sobie z uczuciami. Są to: akceptowanie zmian, zdolność z przechodzenia z jednej czynności w drugą, działanie według określonego harmonogramu, koncentracja, werbalne przekazywanie emocji, poszukiwanie rozwiązań i umiejętność odnalezienia najbardziej korzystnego rozstrzygnięcia, interpretowanie tego, co chce przekazać druga osoba.

 

Mimo że emocje towarzyszą nam od urodzenia to jednak ich rozumienia uczymy się w procesie dorastania. Bądźmy przewodnikami po świecie emocji naszych pociech, by lepiej rozumiejąc siebie, byli szczęśliwszymi ludźmi.

 

Przeczytaj również

Polecamy

Więcej z działu: Artykuły

Warto zobaczyć