Świnka Peppa - serial animowany, który znają (chyba) wszystkie dzieci na (prawie) całym świecie. Przygody różowej świnki przyciągają od pierwszych sekund i na długo przykuwają do mniejszego lub większego ekranu. Powszechnie znane są obrazki, kiedy to rodzice próbując przekonać dzieci do wykonania jakiegoś zadania proponują: włączę ci Peppę… Nagle, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, bez problemu dzieci wsiadają do samochodu, ubierają spodnie, siedzą grzecznie przy stole. Przygody Świnki Peppy mają zatem wiernych fanów na całym świecie wśród najmłodszych i dorosłych.  

Pojawiają się jednak słowa krytyki. Część rodziców uważa, że treści prezentowane w tej kreskówce, są bardzo szkodliwe. Co budzi zatem tak duże kontrowersje?  

Wzmacnianie stereotypów dotyczących płci 

Zupełnie inaczej przedstawione są postaci męskie i żeńskie. Nie chodzi tu o fakt, że Peppa nie zawsze chce bawić się ze swoim młodszym bratem, ponieważ przyznajmy szczerze w realnym życiu, które dziecko chce? Wyraźne równice widać w obrazowaniu postaci dorosłych. Tata Peppy jest otyły, leniwy i najchętniej jadłby tylko niezdrowe rzeczy. Za to jej mama to nadzwyczaj cierpliwa postać. Ona potrafi wszystko załatwić i wszystko zrobić. Podobnie jest z panią Królik. To postać, która wykonuje wiele zawodów, taka „kobieta pracująca” która pilotuje helikopter, prowadzi autobus, jest lekarzem, nie boi się być strażakiem i tak dalej... W kolejnych odcinkach wciela się w postaci, jakie tylko sobie wymyślą pomysłodawcy odcinków.  

W kontekście stereotypizacji warto zwrócić również uwagę na podkreślanie „niemęskości” koloru różowego. Koszulka piłkarska, która ufarbowała się na różowo według słów taty powinna stać się sukienką mamy. Jednak jeśli ktoś myśli, że kolor różowy zarezerwowany jest tylko dla kobiet i z pewnością nie jest kolorem piłkarskich strojów, powinien co jakiś czas zobaczyć mecz Premier League. Tak różowego różu próżno czasem szukać wśród dziewczęcych sukienek.  

Peppa promuje złe zachowanie 

Dzieci bardzo szybko uczą się różnych zachowań, najczęściej tych, których, jako dorośli opiekunowie, byśmy nie chcieli. Krzyki i tupanie nogą? Nie są przez rodziców czy dziadków akceptowane. Tymczasem najmłodsi już po pierwszych obejrzanych odcinkach podpatrują, że można tupać nogą i krzyczeć - „to niesprawiedliwe!”. Choć dzieci powinny uczyć się wyznaczania swoich granic i wyrażania emocji, to to, jak zachowuje się Peppa nie zawsze jest właściwe, a tym samym adekwatne do przekładania na codzienne zachowania.  

Przygody Świnki Peppy są… 

Część wypowiedzi na forach internetowych sugeruje wprost, że przygody świnki Peppy nie są zbyt rozwijające intelektualnie, a mówiąc wprost: są głupie i infantylne. Czy aż tak mocne określenia są uprawnione? Każdy rodzic/opiekun powinien odpowiedzieć sobie sam. To od jego rozwagi i roztropności zależy, jakie treści oglądać będzie jego podopieczny.

A jakie jest Wasze zdanie? Co sądzicie o śwince Peppie? Czy Wasze dzieci mają inne ulubione kreskówki?