Woda mineralna i źródlana – w czym tkwi sekret ich smaku? Odkryjmy tajniki butelkowania zdrowej i smacznej wody, po którą bez obaw możemy sięgać.
Woda – niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu i podstawowy jego składnik. Ciało dorosłego człowieka składa się w ok. 65% procentach z wody, w organizmie dziecka jej udział jest nawet wyższy (78% u dzieci do 2. roku życia). Funkcje życiowe – oddychanie, trawienie, przyswajanie składników odżywczych, wydalanie nieprzyswajalnych i toksycznych resztek – wszystkie one nie mogą obejść się bez wody. Dziennie powinniśmy przyjmować ok. 2 litrów wody (źródło: https://gis.gov.pl/zywnosc-i-woda/jakie-wody-nalezy-wybierac/). Ale nie zapominajmy jednocześnie o jakości spożywanej wody. Przyjrzyjmy się, w jaki sposób producenci wód o nią dbają.
Zanim woda mineralna lub źródlana trafi do butelki, a następnie do sklepu, musi spełnić szereg warunków. Wodę z danego źródła ocenia się na podstawie kryteriów wyszczególnionych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych (Dz.U. 2011 nr 85 poz. 466).
Aby móc sprzedawać butelkowana naturalną wodę mineralną, wodę źródlaną czy wodę stołową , dany podmiot powinien mieć dostęp do ujęcia które dostarczać będzie wystarczające jej ilości, a sama woda odpowiadała będzie wymaganiom fizyko-chemicznym i mikrobiologicznym określonym w rozporządzeniu. Ponadto producent musi posiadać pozwolenie na wybudowanie urządzenia do poboru wody i eksploatację posiadanego ujęcia, którego zasoby zostały udokumentowane i zatwierdzone zgodnie z ustawą Prawo geologiczne i górnicze i Prawo wodne, jak również ocenę i kwalifikację rodzajową wody na podstawie danych geologicznych , wyników badań wody pod względem fizyko-chemicznymi mikrobiologicznym, a niekiedy także farmakologicznym.
Woda butelkowana, czy to mineralna, czy źródlana, może pochodzić wyłącznie z udokumentowanych zasobów podziemnych, posiadających stały skład mineralny, będących pierwotnie czystymi chemicznie i mikrobiologicznie. Podziemne zasoby wody powinny być w naturalny sposób izolowane słabo przepuszczalnymi utworami geologicznymi, a samo ujęcie musi być zabezpieczone przed zanieczyszczeniem i wpływem czynników zewnętrznych.
Aby pozyskiwana woda zachowała swą pierwotną czystość oraz skład mineralny, zaleca się umiejscowienie jej rozlewni blisko ujęcia. Oczywiście wszystkie urządzenia i elementy mające kontakt z wodą, począwszy od rurociągów, muszą być wykonane z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Nie wolno także stosować metod, które wpłynęłyby na stan mikrobiologiczny wody lub jej skład chemiczny.
Jednocześnie jednak chcemy, żeby woda była nie tylko zdrowa, ale także smaczna – taką bowiem pijemy chętnie i do picia takiej możemy przekonywać dzieci od najmłodszych lat.
Wody mineralne i źródlane pochodzą z głębokich ujęć, naturalnie izolowanych warstwami geologicznymi od wpływu wód i zanieczyszczeń powierzchniowych. Nadmiar nietrwałych związków żelaza, manganu czy siarki, mogących mieć negatywny wpływ na ich własności organoleptyczne w postaci nieakceptowanego przez konsumentów zapachu lub wytracających się osadów, można korygować stosując zatwierdzone i dopuszczalne dla naturalnych wód mineralnych i źródlanych metody.
W przypadku naturalnych wód mineralnych i źródlanych dopuszczone jest stosowanie śladowych ilości ozonu, czyli alotropowej odmiany tlenu występującej w postaci trójatomowych cząsteczek. Niezwykle istotną cechą, która pozwala na wykorzystanie ozonu w przypadku wód mineralnych i źródlanych, jest to, że jedynym produktem reakcji utleniania pozostaje tlen atmosferyczny O2. W ten sposób proces napowietrzania wody powietrzem wzbogaconym w ozon nie zmienia składu mineralnego i właściwości wody. Pozwala natomiast na odseparowanie naturalnie występujących niepożądanych związków żelaza, manganu czy związków siarki będących źródłem nieakceptowanego przez konsumentów zapachu.
(Więcej w temacie napowietrzanie wody można przeczytać na MedOnet)
Nie należy mylić procesu napowietrzania powietrzem wzbogaconym w ozon, stosowanego w przypadku wód głębinowych, z procesem ozonowania wody, który jest metodą uzdatniania wody wodociągowej. Dzięki ozonowaniu chlor pozostaje obecny w kranówce tylko w małej ilości, aby zmniejszyć jego niepożądany wpływ na jakość wody w tym na smak i zapach. Ozonowanie wody kranowej poprawia wodzie wodociągowej smak i zapach, jest też środkiem biobójczym (zapewnia bezpieczeństwo mikrobiologiczne), usuwa nietrwałe związki żelaza, manganu czy siarki. Jest to proces odmienny i stosowany w innym celu niż napowietrzanie wzbogacone ozonem stosowanego przy wodach naturalnych mineralnych i źródlanych.