scenariusz i reżyseria: Wojtek Zrałek-Kossakowski
scenografia i kostiumy: Anna Met
muzyka i dźwięk: Marcin Lenarczyk
obsada: Jolanta Darewicz, Jakub Ehrlich, Wioleta Karpowicz, Wojciech Stachura, Andrzej Żak

Scenariusz na podstawie wspomnień i materiałów rodzinnych, materiałów archiwalnych, książek „1945. Wojna i pokój” Magdaleny Grzebałkowskiej, „Gdańsk – miasto od nowa” Piotra Perkowskiego oraz wywiadów przeprowadzanych przez Teresę Torańską.

W spektaklu wykorzystano materiały powstałe podczas warsztatów, w których udział wzięli: Julia Barsow, Mikołaj Potocki, Emilia Stolc, Weronika Targońska, Zofia Żwirblińska oraz nagrania w wykonaniu Sabiny Sobczyk, Leny Stolc, Rozalii Nierzwickiej, Macieja Dembka.

Kim jesteśmy? Jaka jest historia naszej rodziny? Jak to się stało, że mieszkamy akurat w tym miejscu na ziemi? Jakie było życie w Gdańsku, kiedy nasi dziadkowie byli nastolatkami?

Wojtek Zrałek-Kossakowski i grupa pomorskiej młodzieży postanowili dowiedzieć się więcej o swoich rodzinach w powojennych latach. Niektórzy mieli szczęście – mogli porozmawiać ze swoimi dziadkami i nagrać ich wspomnienia. Inni, jak sam reżyser, musieli szukać informacji w materiałach archiwalnych, rodzinnej korespondencji i doniesieniach prasowych.

Spektakl jest oparty na zebranych przez nich historiach, ale też odwołuje się do znakomitych publikacji opisujących powojenną rzeczywistość: „1945. Wojna i pokój” Magdaleny Grzebałkowskiej i „Gdańsk. Miasto od nowa” Piotra Perkowskiego. „Taśmy gdańskie” to opowieść o odkrywaniu rodzinnych tajemnic i dowiadywaniu się, skąd pochodzimy, ale też o trudnych czasach i niejednoznacznych wyborach.
- Spektakl to świetny punkt wyjścia do rozmowy o genealogii – badaniu historii naszej rodziny, jej pochodzenia, losów naszych krewnych.
- Pokazuje osobiste historie na tle wielkiej historii – w odwołujący się do wyobraźni sposób przedstawia podstawowe fakty na temat życia w powojennym Gdańsku
- Na podstawie historii życia dziadka Wojtka Zrałka-Kossakowskiego, Stanisława Zrałka – działacza społeczno-politycznego, wojewody gdańskiego od lutego 1946 do maja 1950 roku – pokazuje postawę obywatelskiego zaangażowania w czasach budowania Gdańska od nowa po wojnie