Ścieżki tych przeżyć, w świecie wewnętrznym w okresie ciąży, prowadzą nas od świadomych do nieświadomych obaw, lęków przed dezintegracją, złowrogimi uczuciami do dziecka, fantazjami na jego temat, pragnieniami dotyczącymi bliskości z własną matką, ekscytacją oraz bezradnością i utratą kontroli związanymi ze zbliżającym się porodem. Po narodzinach dziecka nastąpi rozbudzenie uczuć miłosnych, ale również głębokich lęków o zdrowie niemowlęcia, czy też powszechnie występujących stanów smutku, związanych z faktem nie bycia  już w ciąży oraz utratą fantazjowanego dziecka, na rzecz realnego. Kontakt z intensywnymi uczuciami noworodka przywoła w matce jej własne niemowlęce doświadczenie emocjonalne.

Ciąża i narodziny dziecka stanowią jeden z najbardziej wrażliwych i podatnych na wystąpienie potencjalnych zaburzeń psychicznych okresów życia.
Coraz więcej badań naukowych wskazuje na to, że znaczna część problemów psychicznych,  swoimi korzeniami sięga pierwszych miesięcy, czy też pierwszych lat życia dziecka. W tym okresie najważniejszym zadaniem jest wykształcenie bezpiecznej więzi komunikacji emocjonalnej i regulacji pomiędzy niemowlęciem, a jego głównym opiekunem. Rozwój jest relacyjny, a zdrowie emocjonalne małych dzieci zależy od właściwości środowiska, w którym będzie żyło.

Czasami zdarza się tak, że z powodu trudności emocjonalnych rodzica, czy też jego bolesnych doświadczeń z okresu dzieciństwa albo też, w związku z faktem urodzenia bardziej wrażliwego, czy  chorego dziecka, czujemy, że nie możemy go pokochać. Wówczas w kontakcie z niemowlęciem przeważają negatywne uczucia. Nasze dziecko może dać nam wówczas znać, że nie czuje się najlepiej. Powie nam o tym poprzez wystąpienie poważniejszych, niż normatywne, zakłóceń regulacji w obszarach karmienia, spania czy płaczu.

Zawsze wtedy, gdy pojawia się cierpienie w relacji opiekun- dziecko, mądrze jest skorzystać z pomocy psychoterapeuty, z którym, w intymnych i bezpiecznych warunkach, można będzie myśleć, przeżyć oraz zrozumieć przeszkody, jakie pojawiły się na drodze satysfakcjonującego rodzicielstwa, z jednej strony oraz prawidłowego rozwoju, czy też stworzenia bezpiecznego przywiązana, ze strony dziecka.