Ile razy od swoich zatroskanych mam słyszeliśmy, by nie iść samotnie przez ciemny las? By po zmroku nie zapuszczać się w podejrzane okolice? By uważać na podejrzanych nieznajomych i nie dać się zwieść żadnym pokusom? Czy nie przypomina nam to którejś bajki? Oczywiście! "Czerwony Kapturek"!

Przypominamy o niej dziś, gdyż 17 lipca jest Dzień Czerwonego Kapturka.
Znana przez większość dzieci barwna, momentami mroczna opowieść o perypetiach dziewczynki wędrującej przez las do chorej babci. Autorom udało się stworzyć niepowtarzalny splot wydarzeń, dzięki któremu opowieść momentami straszy i przeraża, ale najważniejsze, że  - jak to w bajkach bywa – wszystko pomyślnie się kończy. Ale nie zawsze tak było!

Czerwony Kapturek – baśniowa postać, mała dziewczynka nosząca czerwone, aksamitne nakrycie głowy, wywodząca się z baśni ludowych, a opisana po raz pierwszy przez Charles’a Perraulta w 1697 roku w książce pt. „Bajki Babci Gąski”. Oświeceniowa wersja Perraut ma przede wszystkim cel moralizatorski: kończy się pożarciem babci i wnuczki przez wilka. Autor zaczerpnął historię z francuskich opowieści ludowych przekazywanych ustnie głównie wśród chłopów. Język i styl baśni sprawia, że jej przekaz wyraźnie był skierowany głównie do młodych dziewcząt z dobrych domów, narażonych na zaczepki obcych mężczyzn.

Bajka ta, oparta jest na klasycznych motywach, znanych w kulturze już od czasów biblijnych. Stamtąd pochodzi motyw pożarcia, który znamy z przypowieści, w której prorok Jonasz został połknięty przez rybę.
Mitologia przytacza historię Zeusa, który dzięki sprytnemu pomysłowi swej matki Rei został ocalony od pożarcia przez własnego ojca – Kronosa.

W XIX wieku Bracia Grimm spisali baśń o Czerwonym Kapturku i włączyli do swego zbioru baśni w 1857 roku, w której to wersji Kapturek, jak i Babcia zostają uratowane przez Myśliwego. Bajka posiada także drugą część, w której Kapturek, jako bardziej doświadczona i sprytna dziewczynka przygotowuje skuteczną zasadzkę na łakomego wilka.

Baśń doczekała się interpretacji psychologicznych: czerwony kolor czapeczki, budząca się kobiecość, natura kobieca (matka, babcia), różne oblicza męskości (wilk, leśniczy); jest to pełna symboli opowieść, wieloznaczna i bardzo pouczająca.

Z pewnością dzieci znają bajkę o Czerwonym Kapturku.
Dzień Czerwonego Kapturka jest świetną okazją do poznania lub przypomnienia sobie tej postaci. Tego dnia w niektórych miejscowościach organizowane są różnego rodzaju zabawy i konkursy dla dzieci.

A wiecie, jak brzmi „Czerwony Kapturek” w innych językach? Rotkäppchen (niemiecki), Little Red Riding Hood (angielski), Caperucita Roja (hiszpański), Cappuccetto Rosso (włoski), Roodkapje (holenderski)czy Punahikka (fiński).

Opracowała: Agnieszka Bińczycka