Przemoc jest wszędzie: w grach komputerowych, filmach, książkach, muzyce i bajkach, w wieczornych wiadomościach i internecie, a nawet w reklamach. Coraz młodsze dzieci są narażane na kontakt z przemocą. Badania wykazują, że przemoc u dzieci (na przykład względem innych dzieci) wynika z ich wczesnego kontaktu z przemocą – i to wcale nie bezpośredniego.  Rodzice, inni członkowie rodziny oraz osoby, które opiekują się dziećmi mogą pomóc im nauczyć się radzić sobie z emocjami bez użycia przemocy. Rozmawiając z naszymi pociechami na temat medialnej przemocy, możemy kontrolować jej wpływ na nasze dzieciaki.

Przemoc obecna w dzisiejszym świecie, również ta medialna, może sprawić, że dzieci będą się czuły przestraszone, zagrożone i niepewne. Dzieci muszą radzić sobie z tematem przemocy nawet kiedy są jeszcze za małe, żeby zrozumieć wszystkie aspekty tego zjawiska. Chcąc porozmawiać z naszym dzieckiem na temat przemocy musimy się odpowiednio przygotować. Ważne jest, żeby mówić do niego na przykładach. Dlatego najlepiej będzie, jeżeli obejrzymy kilka odcinków bajki razem z naszym dzieckiem i zaobserwujemy z jakimi aktami przemocy spotyka się tam nasza pociecha. Dziecku łatwiej będzie zrozumieć coś, co już kiedyś widziało.

Pomóż swojemu dziecku wyrażać emocje

Zachęć swoje dziecko do opisania jakie emocje spowodowały akt przemocy. Każde dziecko poczuje się lepiej, kiedy będzie mogło powiedzieć o swoich uczuciach. Możemy zasugerować dziecku właściwą odpowiedź, np. „To, co zrobił ten chłopiec, było dla mnie przerażające. Też tak myślisz?”. Jeżeli dziecko wydaje się być przygnębione, złe bądź prześladowane, szczególnie ważne jest, żeby zapewnić je, że się je kocha i że może powiedzieć nam o wszystkim.  Pytanie dziecka o zdanie jest narzędziem bardzo wspomagającym jego rozwój. Daje to dziecku poczucie, że to co myśli i  czuje jest ważne.

Empatia

Im częściej przemoc będzie pojawiała się w rzeczach oglądanych przez nasze dzieci, tym bardziej zacznie im się ona wydawać czymś normalnym. Powtarzające się akty przemocy mogą znieczulić nasze dziecko na ból i cierpienie innych. Zapytajmy od czasu do czasu nasze dziecko, czy ono kiedyś czuło się podobnie. Czy widziało gdzieś, w prawdziwym życiu, akt przemocy. Jak myśli, co czuła osoba narażona na przemoc. Warto też uświadomić dziecko, że na przemoc trzeba reagować. Kiedy zobaczy agresję w prawdziwym życiu powinno powiedzieć o tym komuś dorosłemu.

Przemoc to nie żart

Przypomnijmy dziecku, że prawdziwa przemoc nie jest żartem. Dużo przemocy w bajkach wywołuje u dzieci śmiech. W przypadku starszych dzieci takie sceny mogą wywoływać sprzeczne emocje, co powoduje  zatarcie granicy między tym co normalne, a tym co stwarza zagrożenie. Kiedy widzimy, że nasze dziecko reaguje na przemoc śmiechem, od razu uświadamiajmy dziecko co odczuła ofiara przemocy w danej sytuacji. Nie musimy robić tego w drastyczny sposób opisując złamanie – przecież postaci w bajkach wstają i biegną dalej. Musimy więc powiedzieć o tym, że gdyby taka sytuacja wydarzyła się naprawdę, to ktoś mógłby poważnie ucierpieć.

Konsekwencje

Wyjaśnij dziecku jakie konsekwencje niesie za sobą przemoc. Opowiedz mu o tym, że przemoc wpływa nie tylko na naszą fizyczność (może się wiązać z uszkodzeniem ciała), ale ma również ogromny wpływ na sposób w jaki myślimy. Uświadom dziecku, że gdyby zastosowało przemoc względem swojego kolegi, to ten kolega przestałby je lubić, nie darzyłby o już sympatią. Powiedz mu o smutku jaki przemoc sprawia atakowanemu oraz jego najbliższym. Możesz też opowiedzieć o tym, że nie tylko atakowany cierpi z powodu przemocy. Stosując przemoc można samemu stać się jej ofiarą. Ktoś może być silniejszy niż nam się wydawało albo może poprosić kogoś o pomoc.

Wspieraj swoje dziecko w obronie przeciwko przemocy zawsze kiedy zaobserwujesz u niego takie zachowanie. Naucz je, żeby na agresywne zachowanie odpowiadało spokojem. Naucz je, że do odparcia przemocy potrzeba dużo więcej odwagi niż do jej stosowania. Upewnijmy się, że dziecko rozumie, że za pomocą słów może skutecznie zniechęcić do przemocy. Ostrzeż dziecko, że zastraszanie i groźby mogą być wstępem do przemocy.

Nie wyłączajmy więc dziecku telewizora bez słowa wyjaśnienia. Pozwólmy mu zrozumieć, dlaczego chcielibyśmy to zrobić. Rozmowa jest kluczem do komunikacji i zrozumienia. Przecież tego właśnie chcesz je nauczyć.