Warszawa

Rodzice jako pierwsi doradcy zawodowi dziecka

Rodzice jako pierwsi doradcy zawodowi dziecka

Rola rodziców w wychowaniu młodego człowieka jest ogromna i niezastąpiona. Rodzice są pierwszymi i najważniejszymi autorytetami w życiu dziecka, które z wiekiem stara się ich naśladować. Socjalizacja pierwotna odgrywa niebagatelną rolę w dorosłym życiu. To czym jesteśmy „karmieni” w dzieciństwie przynosi realne owoce w przyszłości. Dlatego też często mówi się o pokoleniach lekarzy, adwokatów czy dziennikarzy, ponieważ dzieci niejako przesiąkają klimatem danego zawodu.


Jaką rolę odgrywają rodzice w kształtowaniu się decyzji zawodowej ich dzieci?


Rola rodziców w podejmowaniu przez młodzież decyzji, co do swojej przyszłej kariery zawodowej jest ogromna. To rodzice, już od najmłodszych lat kształtują w dziecku stosunek do pracy poprzez wyznaczanie prostych zadań oraz uczenie ponoszenia odpowiedzialności za ich wykonanie. Rodzice, jako pierwsi uczą dziecko także szacunku do pracy i pieniądza.

 

E. B. Hurlock twierdzi, że rodzice mają najsilniejszy wpływ na wybór zawodu przez młodzież. Jednak jak się okazuje, mimo najszczerszych chęci, wpływ rodziców może mieć charakter zarówno pozytywny, jak i negatywny. Oddziaływanie na dziecko w sposób pozytywny polega na udzielaniu mu rad i sugestii bez ingerencji czy negowania jego indywidualnych wyborów. Wpływ negatywny to zniechęcanie i pouczanie dziecka, a także  krytykowanie wybranego przez niego zawodu. Rodzice muszą być obiektywni i racjonalnie oceniać zdolności dziecka, bo w przeciwnym razie mogą mu tylko szkodzić. Kiedy poprzeczka jest podniesiona zbyt wysoko, dziecko czuje się osaczone i zmuszone do nieustannej pracy, często ponad siły. U dzieci rodzi się wewnętrzny sprzeciw, który powoduje frustracje wynikającą z faktu, iż nie czują się one wystarczająco dobre, ponieważ nie mogą osiągnąć wyznaczonych przez rodziców celów.


Rodziców, pełniących funkcję pierwszych doradców zawodowych można zakwalifikować do trzech grup:


1. Rodzice dyrektywni – to oni wiedzą najlepiej, jaki zawód powinno wybrać ich dziecko. Często sami podejmują decyzję za dziecko, narzucając mu tym samym swoje zdanie.


2. Rodzice partnerzy – dla nich podstawą jest rozmowa. Dziecko jest dla nich autonomiczną i samodzielną jednostką, która sama może podejmować ważne dla siebie decyzje. Kiedy potrzebuje pomocy, zawsze może liczyć na ich radę i wsparcie.


3. Rodzice liberalni – nie wtrącają się w życie swoich pociech pozostawiając im totalną swobodę. Uważają, że każdy jest w pełni odpowiedzialny za swój los, dlatego nie kontrolują, nie oceniają, powstrzymują się nawet od wszelkich rad.


Wyżej przedstawiona kwalifikacja pokazuje jak wielkie i odpowiedzialne zadanie stoi przed rodzicami, gdyż rzutuje ono na całą przyszłość młodego człowieka. Nie można kierować się własnymi ambicjami czy niezrealizowanymi marzeniami. Nie można dziecka uszczęśliwiać na siłę. Trzeba służyć radą, być otwartym na dialog, wyrażać swoje zdanie, ale go nie narzucać. Trzeba patrzeć z perspektywy dorosłego, który jest już jakiś czas na rynku pracy, ma określone doświadczenie, którym może się podzielić. Jednak ostateczną decyzję i wybór trzeba pozostawić młodemu człowiekowi. Musi on czuć, że ma wsparcie i w razie czego zawsze może się poradzić, jednak decyzję musi podjąć samodzielnie, bo to jego życie. Rodzice muszą pamiętać, że każdy idzie przez życie sam, nikt za nikogo życia nie przeżyje dlatego trzeba pozwolić dziecku iść własną drogą, tak by było szczęśliwe. Każdy z nas zna przecież osoby, które przysłowiowo minęły się z powołaniem. Z kolei ten, kto kocha to, co robi wykonuje swoją pracę z przyjemnością i tym samym jest wydajniejszy i efektywny. Jaki świat byłby piękny, gdyby każdy mógł robić to, co kocha i co sprawia mu prawdziwą przyjemność. 

 

Przeczytaj również

Polecamy

Więcej z działu: Artykuły

Warto zobaczyć