Pisanie, umiejętność dla nas rodziców oczywista, bez której nie wyobrażamy sobie procesu nauki i komunikacji. Właściwie to nie ma czego roztrząsać – pisanie rzecz naturalna. Okazuje się jednak, że umiejętność ta powoli zanika, wypierana przez nowoczesne technologie. Słyszy się głosy, że właściwie przestaje być potrzebna!  Nie da się jednak ukryć, że zalety pisma odręcznego są nie do przecenienia, a jego wpływ na proces rozwoju małego człowieka - nieoceniony!

Pisanie jest to jedna z umiejętności, których uczymy się w okresie największego rozwoju intelektualnego. Choć nam, dorosłym, pewne zachowania dzieci mogą wydawać się błahe i mało istotne, mają one fundamentalne znaczenie w ich rozwoju, który nie może przebiegać na skróty, a w dzisiejszej dobie komórek, komputerów, tabletów idziemy na łatwiznę, tworząc nasze wypowiedzi na zasadzie "kopiuj/wklej". Proces pisania jest skomplikowany, lecz dzięki niemu rozwijamy umiejętność formułowania myśli i budowania logicznych wypowiedzi. To jednak nie wszystkie zalety, odręczne pisanie:

- stymuluje mózg, rozwija połączenia mózgowe, poprawia zdolność mówienia,

- pomaga w zapamiętywaniu treści,

- utrwala zasady poprawnej pisowni,

- korzystnie wpływa na styl i logikę wypowiedzi  oraz bogactwo słownictwa,

- poprawia koncentrację, orientację przestrzenną i umiejętność rozwiązywania problemów,

- ćwiczy precyzję, koordynację, kontrolę motoryczną,

- buduje  umiejętność myślenia kreatywnego i abstrakcyjnego,

- sprzyja rozwojowi zdolności językowych,

- syntetyzuje dane i usprawnia proces uczenia się.

Mimo że mamy dwudziesty pierwszy wiek, technologia i świat pędzą i rozwijają się z prędkością światła, zadbajmy o to, aby nasze dzieci nie tylko potrafiły poruszać się w świecie wirtualnym, ale również zachowały i rozwijały to, co przez lata nam samym pomagało zdobywać wymarzone cele.

Jak zatem zachęcić nasze dziecko do pisania odręcznego? Wróćmy do lat naszej młodości - czy nie zdarzyło się Wam, własnymi rękoma, stworzyć coś niepowtarzalnego, rzecz, do której chętnie wracaliście: zeszyt z narysowanymi lub wyciętymi i wklejonymi ulubionymi postaciami, bohaterami. Sekretną „książkę” z własnoręcznie napisanymi wierszami, opowiadaniami, rysunkami lub po prostu pisany w tajemnicy pamiętnik?

Znajdźcie je, pokażcie swoim dzieciom, powiedźcie, ile lat temu je zrobiliście, a teraz chcecie im pokazać, podzielić się z nimi. Korzystając z Waszej kreatywności, stwórzcie wraz z dziećmi nowe „dzieła”, pamiętniki, książki, albumy – zainspirujcie je, pokażcie, że praca wykonana ręcznie, nie zniknie z dysku, z pamięci i zostanie z nimi długie lata. Myślę także, że czas wspólnie spędzony podczas pisania, rysowania, klejenia będzie niezapomniany dla Was, jak i Waszych dzieci.

Wojciech Poterek

PS. Podczas egzaminów uczniowie nadal piszą ręcznie! Pomóżmy im w tym.