O Tajemniczym Ogrodzie opowiada Andrzej.

To było nasze pierwsze samodzielne mieszkanie. Całe 53m2- dwa pokoje z kuchnią z pięknym weneckim oknem na pd-wschód. Przydzielone w zupełnie niewiarygodnych okolicznościach. Ale wreszcie nasze, po kilkunastu miesiącach niepewności. Był maj 1983 roku. Dziewczynki miały roczek i dwa.
Ulica Radwańska w swej gorszej części. Ale.. przechodzisz vis a vis naszego domu na druga stronę, dalej nieco dzikie przejście i już…
Tajemniczy Ogród, czyli Park Poniatowskiego…

Kilkudziesieciohektarowy, przepiękny, jak na owe czasy bardzo zadbany, z alejami, klombami, stawami. Tajemnica specjalnej dbałości w owych czasach tkwiła w tym, że w centralnym punkcie parku znajdował się Pomnik-obelisk ku czci Poległych w 45’ Żołnierzy Radzieckich. Wg. Sąsiada z ul. Radwańskiej (wtedy Świerczewskiego) -pana Józia wówczas lat 85, właśnie w 46’ po wyzwoleniu, partyzanci polscy wysadzili w powietrze ów obelisk. Huk i wstrząsy były takie, ze spowodowały naruszenie fundamentów naszej ulicy.

Pomnik odbudowano i rokrocznie odbywały się tu Dni Zwycięstwa 9 maja.
Ale park, nasz park był i jest przecudnej urody.
Wg starszych Łodzian przed wojną był znacznie większy, ogrodzony, pilnowany przez strażników, a wejście do niego było płatne. Po wojnie, w latach 70-tych przeprowadzono przez część płn. parku łódzką trasę W-Z.

Dziś nadal darzymy sentymentem to miejsce. Są tu coraz piękniejsze korty Łódzkiego MKT (Miejski Klub Tenisowy). To tu w 76’ Wojciech Fibak grał finał mistrzostw Polski z Jackiem Niedźwiedzkim. Był już gwiazdą kortów światowych, a trybuny pękały w szwach. W części wschodniej parku położony jest zbudowany przed wojną Zespół Szkół Kupieckich i Rzemieślniczych. Przykład pięknej architektury z początku wieku XX.

Centralne Aleje Parku Poniatowskiego prowadzą poprzez labirynt krzewów, kwiatów, do uroczych oczek wodnych przedzielonych romantycznym Mostkiem Zakochanych. Przypinają tu kłódki, jak w Wenecji. Stawy- latem domy Ptaków- łabędzi, kaczek; zimą spełniają role ślizgawek dla łyżwiarzy. Stawy zwieńcza dookoła malownicza budowla o strzelistych kolumnach. Kręcono tu zdjęcia do niejednego polskiego filmu m. in. „Ziemii Obiecanej” A Wajdy. Piękny krajobraz, ale też bliskość Łódzkiej wytwórni Filmów Fabularnych.

Dzisiaj (2013r) park ‘rozbrojono’. Nie ma kontrowersyjnego Pomnika Żołnierzy Radzieckich (rozebrany w sposób pokojowy w roku 1991), pozostały historyczne mogiły żołnierzy ze wschodu. W okolicy pięknej muszli koncertowej powstał atrakcyjny Plac Zabaw dla dzieci. Roślinność urzeka o każdej porze roku. To wciąż ponad 100 tys. drzew i krzewów na 43 ha ziemii w centrum Łodzi w kwadracie ulic: Al. Mickiewicza, ul, Żeromskiego, ul. Radwańska, Parkowa, Al. Włókniarzy. Doceniają to długodystansowi biegacze spotykając się co tydzień na treningi (społeczność Parkrun Łódź) i miłośnicy kolarstwa akrobatycznego na specjalnym torze.

Ale głównie jest to atrakcja dla wielu, wielu Łodzian podziwiających ten unikalny Ogród w centrum miasta. Także dla nas i naszych dorosłych już dziewczynek i ich rodzin. Mieszkamy wszyscy w innych miejscach, ale zawsze wracamy tu z sentymentem i niezmienionym podziwem.

Andrzej Trafisz