ekoŻŁOBEK radzi: eko-wychowanie
Wychowanie ekologiczne to wychowanie w szacunku do natury. Pojęcie to obejmuje zabawy przyrodnicze, spacery i obserwację przyrody. Jego częścią jest również kształtowanie zdrowych i przyjaznych dla środowiska zachowań i nawyków.
Przy tym wszystkim nie można zapominać, że człowiek również jest częścią natury. Wychowanie ekologiczne jest więc uczeniem szacunku do człowieka, zaczynając od samego siebie – własnego ciała i własnych potrzeb psychicznych.
Jak to robić?
W pierwszej kolejności – nauczyć dziecko rozpoznawać sygnały płynące z jego ciała. Ufać dziecku, kiedy mówi, że jest mu ciepło/zimno, nie wciskać na siłę jedzenia, jeśli nie ma na nie ochoty, obserwować, kiedy jest zmęczone, i pokazywać, co może zrobić, aby odpocząć.
Czynności opiekuńczo-pielęgnacyjne warto wykonywać w taki sposób, aby dziecko było świadome tego, co się z nim dzieje. Jeśli obsługujemy je (ubieramy, myjemy, karmimy), a dziecko w tym czasie ma uwagę skupioną zupełnie gdzie indziej (np. na oglądaniu bajki), możemy po pierwsze przegapić moment, kiedy może już ono samo wykonać daną czynność, a po drugie dziecko nie dowie się, iż jest mu ciepło dlatego, że mama założyła mu sweter, a nie jest głodny dlatego, że przed chwilą zjadł zupę. Dziecko nie nauczy się w ten sposób, jak radzić sobie z dyskomfortem wynikającym z potrzeb własnego ciała. A znamy niejednego dorosłego, który np. krzyczy na wszystkich dookoła, zamiast sięgnąć po szklankę z napojem, kanapkę lub położyć się w ciszy i odpocząć.
Dobrze jest również pozwolić dziecku na jak najwięcej aktywności własnej. Nie zabraniać roczniakowi jeść palcami tylko dlatego, że pobrudzi siebie, ubranie i miejsce przeznaczone do jedzenia – raczej przygotować wszystko tak, żeby łatwo było posprzątać. Dzięki temu dziecko zdobędzie zaufanie do siebie i pozna własne możliwości i ograniczenia.
A przede wszystkim – trzeba wychodzić naprzeciw potrzebom dziecka: przytulić, jeśli potrzebuje bliskości, dać pobiegać, jeśli potrzebuje ruchu, i uszanować, kiedy mówi: „nie chcę”.
To wszystko da się zrealizować – nie tylko w domu, również w żłobku. Wystarczą chęci i świadomość opiekunów.