Witam,

mam córkę 2,5-letnią oraz syna 3-miesięcznego. Około 2 miesiące temu córka sama wykazała chęć chodzenia na nocnik. Zaczęła od ściągania pieluszki i chodzenia na golaska w samej bluzeczce. Było ciepło, zatem pozwoliliśmy jej, tym bardziej, że w 3 dni opanowała chodzenie za swoją potrzebą. W zamian otrzymywała od nas pochwały, drobne nagrody. Pieluszka towarzyszyła jej na wyjazdy i nocki. Był moment, że nawet na te okazje pieluszki nie chciała, no i w zamian oferowaliśmy jej majteczki lub spodenki same, lecz kategorycznie odmawiała ich. Dwa miesiące minęły chodzenia na golaska, po czym kolejne próby nakłonienia na majteczki. Kupiliśmy z ulubionymi konikami różne pary, jednak po godzinie chodzenia ściąga je i nie chce. No i znowu albo na golaska albo po długim nakłanianiu - pieluszka. Teraz jesteśmy właśnie na takim nadal etapie i wygląda to tak, że jak jest golasek, to siku na nocniku, a kupkę nawet zdarzyło się, że jakby miała zaparcia, po podaniu Xenny unormowało się. Jednak nie ma już kupek na nocniku, z reguły w pieluszce. Nie wiemy co dalej robić... Czy pozostawić jej nadal wybór golasek-pielucha? O majteczkach w ogóle nie ma na razie mowy... Martwimy się, bo idzie zima i znowu chyba wyjdzie, że wrócimy na dobre do pieluchy, a w lutym będzie mieć 3 latka. Nie wiem, czy to sytuacja młodszego brata ją przytłacza, czy to jest ten tzw. "bunt". Jak to rozegrać, co z tym zrobić? Proszę o pomoc. Ogólnie jest wesoła, pogodna, trochę uparta pod względem ubioru. Będziemy wdzięczni za wskazówki.

Ewa