Witam,

mam duży problem. Sprawa dotyczy mojego syna Kuby. Od jakiegoś czasu zauważyłam, że zaczyna mieć problem z zasypianiem. Najpierw prosił żeby przymykać drzwi z pokoju w którym zasypia, później musiałam już włączać lampkę, teraz muszę siedzieć z nim w pokoju zanim nie zaśnie i niejednokrotnie muszę spać w jego pokoju, bo sen ma tak płytki, że słyszy każdy mój krok w chwili wychodzenia z pokoiku. Widzę w jego oczach strach, niemoc i prośbę o pomoc. Na pytanie, czego się boi odpowiada, że nie wie... Że robi mu się tak smutno i nie wie czego się boi. Szkoda mi dziecka, bo widzę, że to się pogłębia, a on się codziennie bardzo męczy. Oprócz tego w ostatnim czasie pojawiły się koszmary nocne. Zaczęłam podawać mu melisę na uspokojenie, ale nie przyniosło to rezultatu. Zaczęłam się zastanawiać czy nie podejść z dzieckiem do psychologa rodzinnego, bo widzę pogarszający się stan mojego dziecka. Bardzo proszę o pomoc i doradzenie, co mam zrobić.

Monika