Dzień dobry,

mam 17-miesięcznego synka (wcześniak z 36 tygodnia) bez jakichkolwiek problemów rozwojowych. W listopadzie przeszedł zapalenie płuc, które po tygodniu ustąpiło. Wtedy pierwszy raz pomyślałam, że mój synek może mieć problem ze słuchem, ponieważ nie reagował na swoje imię. Nie wiem, czy już wcześniej się to zdarzało czy był to przypadek, ponieważ mówiliśmy do niego na wiele rożnych sposobów.

Z rzeczy pozytywnych: uwielbia bawić się w "a-kuku" na rożne sposoby. Zakrywa ręką moje oczy, a potem odsłania albo nakrywa mi głowę kocem. Śmieje się przy tym ogromnie. Reaguje żywo na otoczenie. Rozgląda się, obserwuje. Biega jak szalony za kotem. Bawi się zabawkami zgodnie z przeznaczeniem. Sporo rozumie. Reaguje na zakaz "nie wolno" - siada wtedy na podłodze i płacze, a po chwili próbuje zrobić to samo. Biegnie do drzwi przywitać się kiedy przychodzę z pracy. Szuka mnie kiedy zniknę na chwile z pokoju. Płacze kiedy zamykają się za mną drzwi. Patrzy na ludzi. Zasypia tylko ze mną, wtulony.

Rzeczy, które mnie martwią: nie reaguje na swoje imię. Mało mówi - tylko "dada", "daj", czasem "mama". Nie lubi się z nami bawić - woli sam. Czasem przynosi książkę do poczytania albo jakies autko do pokazania ale woli zabawę przy nas niż z nami.

Moje pytanie - czy mówimy o autyzmie?
Mama