Witam serdecznie,

piszę, ponieważ szukam odpowiedzi na dręczące mnie od kilku tygodni pytanie. Chodzi o córeczkę mojej przyjaciółki, która na początku kwietnia przyszłego roku skończy 2 latka. Odnoszę wrażenie, że dziecko nie rozwija się prawidłowo. Dziewczynka jest (w zarówno mojej, jak i męża opinii) niekontaktowa, tzn. brak z nią kontaktu wzrokowego (jeśli jest, to tak jakby patrzyła na kogoś bez żadnego wyrazu twarzy, marszcząc tylko czoło i czasem mrużąc oczy; spojrzenie bardzo przyglądające się, a zarazem "puste"); nie wykazuje zainteresowania ani mną, ani mężem (czasem ciekawią ją nasze bliźniaki, ale zazwyczaj nie podchodzi blisko. "Przystawiona" do nich będąc na rękach rodzica wyrywa się, wygina i trze oczy.
Poza tym nie mówi nic; zdarzy jej się tylko po swojemu. Nie lubi się przytulać, ma swoje ulubione bajki, jest karmiona przy TV. Odnoszę wrażenie, że ma swój świat i uśmiecha się do powietrza. Nie posługuje się sztućcami. Nie kojarzę, aby wskazywała palcem. Reszty sytuacji nie widzę, jednak te, które opisałam, wzbudziły mój niepokój.
Proszę bardzo o odpowiedzi na pytania, czy: jestem dobrego zdania, że córeczka przyjaciółki nie rozwija się prawidłowo? Czy powinnam zwrócić jej na to uwagę? Czy opisane przeze mnie objawy mogą wskazywać na nieprawidłowości? Z odpowiedzi na inne pytania wnioskuję, że tak i czasem przychodzi mi do głowy, że jest zagrożona autyzmem.
Dziękuję za odpowiedź.

Pozdrawiam
Izabella