Witam,

mój synek mało mówi, tzn. pojedyncze słowa typu: mama, tata, baba, dziadzia, tak, nie, chce to, daj to. Ostatnio na wszystkie dziewczynki i ciocie zaczął wołać "lala" (choć potrafi po mnie powtórzyć słowo ciocia i pokazujemy mu ciocię i mówimy "to jest ciocia", a on i tak za chwilę woła "lala"), a na wujków, nie wiem dlaczego, woła "gdzie", słówko "gdzie" wypowiada, jeśli chce po raz kolejny dostać chrupka czy jakieś ciasteczko. Mówiąc o naszym piesku mówi "hau", jeśli widzi kotka to mówi "miau". Mojej znajomej pies wabi się "Kiki" i jak widzi jej pieska to od razu mówi "Kiki", nasz ma nieco cięższe imię, więc może ciężko mu wypowiedzieć (Foster). Ma starszego o 10 miesięcy kuzyna, który również mało mówi. Z kolej mój syn mówi na niego "jaja" (kuzyn ma na imię Jasiu). Jeśli jest głodny to komunikuje słówkiem "mniam", gdy jest spragniony to również potrafi to zakomunikować. Często układamy klocki, potrafi zbudować wieże z klocków czy połączyć wagoniki w ciuchcie, ostatnio zaniepokoiło mnie to, że uderza jednym samochodzikiem o drugi w trakcie zabawy, i wkłada to bardzo dużo siły (widać to po jego ciele). Lubi przeglądać książeczki, a poproszony żeby pokazał, gdzie jest np. krówka to bez problemu pokazuje. Niestety od czasu do czasu ogląda bajki, które są przeznaczone dla dzieci od 2-5 lat, bardzo przeżywając to, co się w nich akurat dzieje, gdy coś go śmieszy to akurat się śmieje, natomiast jeśli coś w bajce dzieje się nie tak to od razu łapie się za buzie i mówi "oo nie", po czym, gdy wszystko jest już ok, to bije brawo. Postanowiłam, że od dziś już nie będzie oglądał bajek, bo rozumiem, że może to mieć zły wpływ na jego rozwój. Chciałabym zakupić zestaw "Słucham i uczę się" - sylaby i rzeczowniki, zastanawiam się czy to będzie dobre na początek. Zastanawiam się również nad wizytą u psychologa, logopedy, pediatra twierdzi, że jest za wcześnie na takie wizyty, dlatego chciałam zasięgnąć Pani opinii na ten temat, czy mojemu synkowi potrzebna jest terapia.

Mia