Witam,

moja córeczka w październiku skończy 6 lat. w tym roku powinna iść do pierwszej klasy we wrześniu jednak została odroczona ze względu na brak dojrzałości emocjonalnej. Mam duży problem z nią, bo nie chce pracować w domku. W szkole jest duży nacisk na głoskowanie, czego ona nie umie. Potrafi czytać proste wyrazy sylabami, np. komoda, a nie przeczyta "koc". Najgorsze jest to, że kiedy chce żebyśmy coś porobili, to zaczyna się afera, krzyki itp. Nie chce jej zmuszać, ale boję się, że jeśli nie będę jej trochę przymuszać, to ona za rok też będzie tak samo reagować na naukę. Nie wiem, co robić z liczeniem. Jest podobnie: umie dodawać i odejmować na konkretach, ale jak jej zaczęłam podawać większe cyfry to nie wie, skąd się one biorą, co to za cyfra "20". Nie rozumie 10, 20, 30 itd. Dziecko uczy się na pamięć i wzrokowo. Pomału nad tym pracuję. Może w końcu załapie. Bardziej mnie martwi, że ona tak się buntuje i na hasło "idziemy się trochę pouczyć" zaczyna krzyczeć. Czy to brak dojrzałości, czy za bardzo jej popuściłam wcześniej? Dodam, że w tym roku chodziła pierwszy raz do przedszkola. Wcześniej jej nie zapisałam. Proszę o pomoc, bo nie wiem, co robić. Wiem, że jej nie poślę do szkoły, bo będzie jeszcze gorzej. Boli mnie też to, gdy ktoś mi mówi, że prawdziwy z niej osioł skoro zostaje drugi rok w zerówce.

Asia