Dzień dobry,
syn ma 9 lat i chodzi do pierwszej klasy. Do szkoły poszedł jako ośmiolatek (odroczenie). Ma zdiagnozowaną encefalopatię z zaburzonym rozwojem mowy, zaburzenia koncentracji uwagi i emocjonalne. Mowa się poprawia ale jeszcze mówi niewyraźnie i ma problemy z artykulacją. W domu uczyliśmy go metodą sylabową, zrobił wtedy bardzo duże postępy. Ciągle jeszcze pracujemy z materiałami z wydawnictwa WIR i arson.

Na chwilę obecną syn czyta sylabami (niezbyt płynnie) duże i małe litery, po prawie roku chodzenia do szkoły sam się przestawił na małe litery. Pisanie – tylko dużymi literami, potrafi napisać ze słuchu całe zdanie, ale ponieważ są to duże drukowane litery, w szkole traktowany jest jako dziecko nie piszące. W szkole pisze po śladzie to co pani mu wykropkuje w zeszycie. Problem z motoryka małą – rysunki słabe, wycinanie słabe, kaligrafia – dopiero zaczynamy się uczyć literek. Liczenie – liczy do 20, tylko na liczydle. Problem z zachowaniem i stosowaniem się do reguł, czasami nie chce pracować w klasie.

Nauczycielki w szkole twierdzą, że dziecko powinno przejść do drugiej klasy, nasza pani logopeda, że powinnam go zostawić w pierwszej klasie, aby dojrzał jeszcze i poćwiczył pisanie i czytanie, że w drugiej klasie dojdzie dużo materiału i może sobie nie poradzić, co odbije się np. na zachowaniu. A ja nie wiem jaką podjąć decyzję, co będzie lepsze dla dziecka, czy nie będzie „za stary” na pierwszą klasę? Proszę o pomoc.

Ewa